Ελληνες φεύγουν για δουλειές στο Κατάρ

Μέσα σε λίγα χρόνια πενταπλασιάστηκε ο αριθμός των μεταναστών στο Εμιράτο του Περσικού Κόλπου
Σε παλαιότερες δεκαετίες οι επενδύσεις από το εξωτερικό και η οικονομική βοήθεια, ανεξάρτητα από την πολιτική σκοπιμότητα που τα συνόδευε, είχαν συνήθως αμερικανικό ονοματεπώνυμο. Από την εποχή που η Ελλάδα έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης η εξωτερική βοήθεια και οι επενδύσεις σε μεγάλα έργα συνοδεύονταν από ορολογία όπως «πακέτο Ντελόρ» και «Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης». Εδώ και λίγα χρόνια, ειδικά μετά την ένταξη της χώρας στα μνημόνια, η ελπίδα για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας έρχεται από ανατολικότερα. Κίνα, Ρωσία, Αραβική χερσόνησος. Περισσότερο από τις πραγματικές  προοπτικές για κάτι τέτοιο, οι ελπίδες αυτές αποτυπώνουν σε μεγάλο βαθμό την επικρατέστερη άποψη για το «πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή το ζεστό χρήμα» σε παγκόσμιο επίπεδο. Την εβδομάδα που πέρασε ο έλληνας πρωθυπουργός επισκέφτηκε το Εμιράτο του Κατάρ αναζητώντας επενδύσεις. Προς το παρόν, πάντως, υπάρχει περισσότερο διαρροή ανθρώπινου δυναμικού προς τη χώρα του Περσικού κόλπου παρά επενδύσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Στο Facebook

Η σελίδα στο Facebook «Greeks in Qatar» αριθμεί 275 μέλη. Στους κανόνες λειτουργίας της πρώτο απ' όλα αναφέρεται το εξής: «Παρακαλώ πολύ μην ποστάρετε ερωτήσεις σχετικά με διαθέσιμες θέσεις εργασίας. Οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με αγγελίες και θέσεις εργασίας…(παραπέμπει σε άλλη σελίδα). Ισως και μόνο αυτή η ένδειξη να αρκεί για να επιβεβαιώσει την πρόθεση που δείχνουν αρκετοί συμπατριώτες μας να μεταναστεύσουν στην Αραβική χερσόνησο.

Ο κ. Νεκτάριος Μπαρούνης ζει στην Ντόχα εδώ και περίπου πεντέμισι χρόνια.   Εργάζεται στην κρατική εταιρεία πετρελαίου. «Ο αρχικός μου σχεδιασμός ήταν να μείνω εδώ τρία με τέσσερα χρόνια το πολύ. Βέβαια, όσο περνούσε ο καιρός εδώ τόσο χειροτέρευαν τα πράγματα στην Ελλάδα, αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη. Κατά κάποιον τρόπο μπορώ να πω πως ήμουν τυχερός που ήρθα εδώ προτού ξεσπάσει η κρίση». Το τελευταίο διάστημα  δέχεται τηλέφωνα και e-mails από συμπατριώτες μας που αναζητούν μια δουλειά στο Κατάρ. «Σε γενικές γραμμές πρόκειται για ανθρώπους με προσόντα, κυρίως μηχανικούς, για τους οποίους, ακόμη και αν έχουν δουλειά στη χώρα μας, κίνητρο είναι οι πολύ υψηλές αμοιβές. Απλώς πλέον υπάρχουν και άνθρωποι που έρχονται να κάνουν δουλειές - π.χ. σερβιτόροι σε ξενοδοχεία - και έχουν απλώς πληρωμένη τη διαμονή και μισθούς αντίστοιχους με τους ελληνικούς. Δεν λείπουν και περιπτώσεις ανθρώπων που φτάνουν στη χώρα ως τουρίστες και προσπαθούν να βρουν επιτόπου δουλειά» σχολιάζει από την πλευρά του ο κ. Ματθαίος Λυγκιάρης, 61 ετών, που κατοικεί με τη σύζυγό του στην Ντόχα και εργάζεται σε έργα που σχετίζονται με την προετοιμασία του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 2022. «Αυτό που θα πρότεινα σε όποιον ενδιαφέρεται να έρθει εδώ είναι να έχει συμφωνήσει από πριν ένα πλήρες πακέτο με λυμένα ζητήματα, όπως η διαμονή. Και βέβαια να είναι αποφασισμένος ότι έρχεται για να δουλέψει. Στον κατασκευαστικό τομέα οι 60 ώρες εργασίας την εβδομάδα είναι συνηθισμένο φαινόμενο» συμπληρώνει.

Αρχή από το 2004

Το πρώτο κύμα ελληνικής μετανάστευσης  στο Κατάρ χρονολογείται την περίοδο 2004 -2006. Αφορούσε κυρίως ανθρώπους που εργάστηκαν καθ' οιονδήποτε τρόπο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και η τεχνογνωσία τους ήταν χρήσιμη για τους Πανασιατικούς Αγώνες που έγιναν στην Ντόχα το 2006. Τότε οι Ελληνες στο Κατάρ δεν ξεπερνούσαν τους 200. Σήμερα, κατά τους μετριοπαθείς υπολογισμούς, έχουν  πενταπλασιαστεί. Στον αριθμό αυτό δεν αποτυπώνεται μόνο η ελληνική ύφεση, αλλά και η ραγδαία ανάπτυξη που γνωρίζει η αραβική χώρα. Αυτή τη στιγμή το Κατάρ αριθμεί περίπου 1,8 εκατ. κατοίκους (μόνο το 1/5 είναι γηγενείς), αριθμός διπλάσιος σε σχέση με το 2006. «Γίνεται μια προσπάθεια ο δημόσιος τομέας της χώρας να "καταριανοποιηθεί". Αυτό δεν είναι εύκολο, δεν υπάρχει ακόμα αρκετό ντόπιο  εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό» λέει ο κ. Μπαρούνης.

«Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως θα σταματήσουν να υπάρχουν εργασιακές ευκαιρίες, ειδικά στον κατασκευαστικό τομέα. Η χώρα αναπτύσσεται και μεγαλώνει συνεχώς. Πέρυσι γίνονταν 12.000 εγγραφές νέων αυτοκινήτων την εβδομάδα». Πιστεύει πως οι Καταριανοί όντως ενδιαφέρονται να επενδύσουν στη χώρα μας. «Απλώς ως νοοτροπία δεν πρόκειται να μπουν στη λογική των διαγωνισμών και των διαπραγματεύσεων».

Για τον αρχιτέκτονα-μηχανικό Απόστολο Μπόνιο, 30 ετών και εδώ και περίπου τέσσερις μήνες κάτοικο Ντόχας, η μετανάστευση στο Κατάρ ήταν περίπου αναγκαστική επιλογή. «Εργαζόμουν σε εταιρεία στην οποία υπήρχε πολύ μεγάλη καθυστέρηση στις πληρωμές. Εψαχνα να φύγω. Η εταιρεία που δουλεύω τώρα βρήκε το βιογραφικό μου στο Διαδίκτυο. Μου έκανε μια καλή οικονομική προσφορά, δεν το σκέφτηκα καν. Η δουλειά μου εδώ δεν είναι περισσότερο απαιτητική από ό,τι στην Ελλάδα, απλώς υπάρχει πιο καλός καταμερισμός αρμοδιοτήτων. Η εταιρεία απασχολεί περίπου 500 άτομα. Σε ειδικότητες παραπλήσιες με τη δική μου υπάρχουν περίπου 30 άτομα. Κανένας δεν είναι ντόπιος». Σιγά-σιγά αρχίζει να προσαρμόζεται, όμως πιστεύει πως «σε κάθε περίπτωση η παρουσία μου εδώ θα είναι προσωρινή, με ορίζοντα διετίας. Ακόμη και αν δεν καταφέρω να γυρίσω στην Ελλάδα, θα επιδιώξω να βρω μια δουλειά στην Ευρώπη. Από άποψη κοινωνικής ζωής οι επιλογές είναι αρκετά περιορισμένες, καμία σχέση με τη χώρα μας».

«Ειδικά για μία γυναίκα που ζει μόνη της, όπως ήταν η δική μου περίπτωση τα δύο πρώτα χρόνια εδώ, πριν παντρευτώ, οι συνθήκες ήταν αρκετά δύσκολες» λέει η κυρία Ιωάννα Ασλανίδου, που ζει πέντε χρόνια στο Κατάρ και εργάζεται σε διοικητική θέση, επιφορτισμένη με τον επισιτισμό των φοιτητών στο μοναδικό δημόσιο πανεπιστήμιο της χώρας. «Οι σπουδές μου είχαν να κάνουν με τον ξενοδοχειακό τομέα, που επίσης γνωρίζει τεράστια ανάπτυξη στο Κατάρ. Σχεδόν όλες οι μεγάλες παγκόσμιες αλυσίδες ανοίγουν ξενοδοχεία και επομένως θέσεις εργασίας, με πολύ μεγαλύτερες αμοιβές σε σχέση με την Ευρώπη. Πάντως, εγώ δεν θα πρότεινα σε κάποιον να μετακομίσει εδώ, παρά μόνο αν θέσει ως νούμερο ένα προτεραιότητα τα χρήματα».

Κοινό fund δημιουργούν η Ελλάδα και το εμιράτο
Θα χρηματοδοτεί μικρομεσαίες επιχειρήσεις στη χώρα μας
Σε νέα ρότα μπαίνουν οι σχέσεις με το Κατάρ μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος συνοδευόταν από πολυπληθή αντιπροσωπεία ελλήνων επιχειρηματιών. Τα πρώτα αποτελέσματα περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός κοινού fund. Το εμιράτο θα τοποθετήσει 1 δισ. ευρώ στο εν λόγω Tαμείο που θα χρηματοδοτεί μικρομεσαίες επιχειρήσεις στη χώρα μας, με την Ελλάδα να βάζει το αντίστοιχο ποσό. Τον επόμενο μήνα αποστολή του Κατάρ θα έλθει στην Ελλάδα για να συζητηθούν οι λεπτομέρειες.

Οι τομείς που κυριάρχησαν στη συζήτηση ανάμεσα στις δύο πλευρές ήταν μεταξύ άλλων ο τουρισμός, η ενέργεια, ο ηλεκτρισμός, η γεωργία και οι κατασκευές. Μάλιστα στο περιθώριο της επίσκεψης του Πρωθυπουργού ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση του Κατάρ η ανάθεση της κατασκευής γηπέδου χάντμπολ στον όμιλο Ελλάκτωρ. Παράλληλα η ελληνική αντιπροσωπεία συνυπέγραψε με το Κατάρ μνημόνια  για την πολιτιστική συνεργασία, τον αθλητισμό και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και υπεγράφη συμφωνία για τη δημιουργία του κοινού επιχειρηματικού Συμβουλίου για τη διευκόλυνση των επενδύσεων. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο Πρωθυπουργός συνοδευόταν από εκπροσώπους δημοσίων επιχειρήσεων, όπως η ΕΑΒ, η οποία βρίσκεται κοντά στην εξασφάλιση συμφωνίας με το εμιράτο για τη συντήρηση των αμυντικών του συστημάτων.

Ερευνες για κομπίνα της Barclays με το Κατάρ
Ερευνα για να διαπιστωθεί αν η βρετανική τράπεζα Barclays δάνεισε κρυφά τον Ιούνιο του 2008 (εν μέσω χρηματοπιστωτικής κρίσης δηλαδή) περί τα 6,1 δισ. στερλίνες (πάνω από 7 δισ. ευρώ) στην κρατική επενδυτική εταιρεία του Κατάρ (Qatar Investment Authority) προκειμένου να αγοράσει μετοχές της τράπεζας και έτσι να στηρίξει την προσπάθειά της να γλιτώσει την κρατικοποίηση διεξάγουν οι βρετανικές αρχές, σύμφωνα με δημοσίευμα των «Financial Times». Επικαλούμενη δύο πληροφοριοδότες που δεν κατονομάζει, η εφημερίδα γράφει ότι τις έρευνες διεξάγουν η Εποπτική Αρχή Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών και η Υπηρεσία Καταπολέμησης της Σοβαρής Απάτης, οι οποίες από το περασμένο καλοκαίρι ερευνούν τη νομιμότητα των διαδικασιών εξεύρεσης έκτακτων πόρων από την Barclays κατά τη διάρκεια της κρίσης.

Γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος;

Έχετε παρατηρήσει ποια είναι η κυριώτερη αποστροφή των συνομιλητών σας όταν η κουβέντα στρέφεται γύρω από τα κυβερνητικά μέτρα και την εξαθλίωση στην οποία αυτά τα μέτρα οδηγούν τις λαϊκές μάζες; Διορθώστε με αν κάνω λάθος αλλά, προσωπικά, παρατηρώ ένα κοινό μοτίβο απορίας:"γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος;"

"Γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος", λοιπόν; Πριν ενάμιση χρόνο είχαν βουλιάξει οι πλατείες με απλούς πολίτες που φώναζαν, μούντζωναν, πετούσαν ντομάτες κι αβγά, απειλούσαν θεούς και δαίμονες, ενώ με στεντόρεια φωνή διατείνονταν ότι "η χούντα δεν τελείωσε το '73". Το περίφημο "κίνημα των αγαναχτισμένων" είχε εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό νότο και οι έντρομοι -και καλά!- αναλυτές προειδοποιούσαν την εξουσία πως θα κινδύνευε η υπόστασή της αν δεν έτεινε "ευήκοον ους" σ' αυτές τις φωνές. Παράλληλα, εκείνο το "κίνημα" έδειχνε πως είχε συνενώσει τις λαϊκές μάζες σε μια ενιαία αντικαπιταλιστική διαμαρτυρία, πέρα και πάνω από κάθε επί μέρους κομματική τοποθέτηση. Ακόμη κι εκείνοι που δεν τόλμησαν (ή δεν θέλησαν) εκείνη την εποχή να κατεβούν στις πλατείες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία αντιμετώπισαν το φαινόμενο ως ένδειξη πως κάτι ουσιαστικό θα αλλάξει.


Κι όμως, δεν χρειάστηκε να περάσουν παρά λίγοι μονάχα μήνες για να αποδειχτεί πώς είχαμε δίκιο όσοι αντιμετωπίζαμε εκείνο το φαινόμενο με σκεπτικισμό. Γράφαμε τότε σε τούτο το ιστολόγιο ("Πάμε πλατεία (ακομμάτιστα)"):

"Τι παναπεί ότι είναι καλό που το "κίνημα των αγανακτισμένων" είναι ακομμάτιστο; Γιατί αυτό είναι απαραιτήτως καλό, δηλαδή; Αν εννοούμε ότι αρκεί μια διαμαρτυρία να γίνεται έτσι, για την διαμαρτυρία, πάει καλά. Αν βλέπουμε την "αγανάκτηση της πλατείας" ως αυτοσκοπό, ας μη συνεχίσουμε. Όμως, αν θέλουμε να μιλήσουμε για το απλό "και μετά, τί;", μάλλον πρέπει να προβληματιστούμε. Πώς θα εκφραστεί αυτό το "μετά"; Με εναλλαγή προσώπων στην εξουσία, σε στυλ Μανωλιού που αλλάζει βρακί; Ή με ανατροπή του σάπιου συστήματος, πράξη βαθειά πολιτική η οποία απαιτεί και θεωρητικό υπόβαθρο και εκφραστή;"

Τώρα πια, την παρωδιακή κατάληξη εκείνου του φαινομένου την ξέρουμε. Η ουρανομήκης κραυγή "να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή" ξεφούσκωσε σαν ανακουφιστική κλανιά και, λίγους μήνες αργότερα, νομιμοποίησε εκλογικά την παρά φύση (;) τρικομματική "κυβέρνηση του μαύρου μετώπου" ΠαΣοΚ-ΝΔ-ΛαΟΣ σε νόμιμη τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠαΣοΚ-ΔημΑρ, ενισχύοντας παράλληλα το ζοφερό φασιστικό χρυσαυγίτικο μόρφωμα. Ο "αγαναχτισμένος" πλην απαίδευτος (άρα, ανερμάτιστος) λαός κατάφερε το ακατόρθωτο: να διευκολύνει εκείνους εναντίον των οποίων αγανάχτισε, να σφίξουν περισσότερο την θηλειά στον λαιμό του.

Όμως το ερώτημα παραμένει: "γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος;". Ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι η πλειοψηφία όσων διατυπώνουν αυτό το ερώτημα περιμένουν από κάποιους άλλους (ποιούς, αλήθεια;) να ξεσηκωθούν (λες κι αυτοί δεν είναι "κόσμος") κι ας θυμηθούμε τι γράφαμε παλιότερα σε κάποιο άλλο σημείωμα αυτού του ιστολογίου ("Ανατομία του νεοφιλελευθερισμού - 25. Η Αργεντινή ξεπουλιέται"):

"Παράλληλα, το ξεπούλημα της δημόσιας υπηρεσίας από τον Καβάγιο πήρε τέτοια έκταση ώστε ξεπέρασε και όσα είχε διαπράξει ο Πινοτσέτ στην Χιλή. Μέχρι το 1994, οι 9 στις 10 δημόσιες επιχιερήσεις είχαν παραδοθει στα μεγάλα μονοπώλια (Citibank, Vivendi, Repsol, Telefonica κλπ). Βέβαια, η κυβέρνηση Μένεμ είχε φροντίσει να μην επιβαρύνει τους νέους ιδιοκτήτες, απολύοντας πάνω από 700.000 εργαζόμενους πριν προχωρήσει στο ξεπούλημα. 
Ο Καβάγιο εφάρμοζε μια πολιτική "αλα Σακς" και ο Μένεμ χειροκροτούσε. Το "Time" χαρακτήρισε την πολιτική αυτή ως "το θαύμα του Μένεμ". Όμως, το πραγματικό θαύμα ήταν άλλο: η κυβέρνηση ξεπουλούσε τον τόπο κι οι εργαζόμενοι βυθίζονταν στην φτώχεια αλλά δεν σημειώθηκε καμμία λαϊκή εξέγερση! Περίεργο φαινόμενο μεν, εξηγήσιμο δε. Ας δούμε πώς: 
Σε περιόδους έκρηξης του πληθωρισμού, οι χαμηλόμισθοι πολίτες τρέμουν καθώς βλέπουν να εξανεμίζεται ταχύτατα η αξία των λιγοστών χρημάτων που διαθέτουν. Όταν αυτός ο φόβος φωλιάσει στις λαϊκές μάζες, τότε όποια μέτρα κι αν πάρει η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό αλλά με μια κρυφή ελπίδα πως τα πράγματα θα καλυτερεύσουν. Έτσι, από την στιγμή που η σύνδεση του πέσο με το δολλάριο έρριξε τον πληθωρισμό, οι λαϊκές μάζες είναι έτοιμες πλέον να δεχτούν ορυμαγδό νέων μέτρων, με την σκέψη ότι και αυτά θα βγουν σε καλό."

Τότε, στην Αργεντινή, το "λουκουμάκι" ήταν η συγκράτηση του πληθωρισμού. Τώρα, στην Ελλάδα, είναι η εκταμίευση της "υπερδόσης", οι επενδύσεις από το Κατάρ κλπ. Κοινός παρονομαστής είναι ένας λαός σε κατάσταση σοκ, ο οποίος έχει βουλιάξει στον φόβο και ζει με την ελπίδα πως η κάθε κατακεφαλιά που δέχεται θα είναι η τελευταία. Κι επειδή η κάθε εξουσία γνωρίζει ότι ένας φοβισμένος λαός δεν ξεσηκώνεται ποτέ, κάνει ό,τι μπορεί για να τον εκφοβίζει όλο και περισσότερο.

Νομίζω ότι, τώρα πια, η απάντηση στο ερώτημα "γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος;" είναι σαφής:επειδή αυτός ο κόσμος είναι φοβισμένος. Έτσι, λοιπόν, είναι σαφής και η απάντηση στο εύλογο ερώτημα "τι πρέπει να γίνει για να ξεσηκωθεί ο κόσμος, τελικά;" που ακολουθεί: να πάψει αυτός ο κόσμος να φοβάται και να πιστέψει στην δύναμή του".
Cogito ergo sum
Αναρτήθηκε απο tasos στις 17:30

Αλέκος Αλαβάνος: «Συνεργάτης ο ΣΥΡΙΖΑ στην τρομοκράτηση του λαού»

Σφοδρή επίθεση εναντίων της ΔΗΜΑΡ και του ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύει ο Αλέκος Αλαβάνος με άρθρο του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, κάνοντας λόγο για «το μεγάλο πολιτικό παράδοξο» της εποχής μας σχετικά με την Αριστερά.
Αναφερόμενος στη Δημοκρατική Αριστερά, ο κ. Αλαβάνος τονίζει ότι «έχει φτάσει σε σημείο εκ των πραγμάτων να είναι συνένοχο στις ανατροπές των εργασιακών κατακτήσεων, σε αστυνομοκρατικές πρακτικές, ακόμη και σε επιστρατεύσεις».
Στρέφει εξάλλου και τα πυρά του κατά της Κουμμουνδούρου και όπως υπογραμμίζει, ο ΣΥΡΙΖΑ «έχει επιτύχει να αναδειχθεί στον υπ' αριθμόν ένα κομματικό αντίπαλο της κυβέρνησης. Όχι όμως σε προγραμματικό ούτε σε...

ιδεολογικό αντίπαλο».
«Το αντίθετο. Έχει πλήρως αποδεχθεί το πλαίσιο δράσης του συστήματος: με κάθε όρο παραμονή στην Ευρωζώνη. Η καλή Αμερική. Ο Σόιμπλε που το συζητάει. Το νέο διαπραγματευτικό πλαίσιο, επειδή έγινε αναφορά για το κατοχικό δάνειο και τη Siemens. Οι νοικοκυραίοι. Οι συμμαχίες με τη λαϊκή Δεξιά» λέει ο κ. Αλαβάνος.
«Και ακόμη χειρότερα. Η ενεργή πια συμμετοχή στην εκστρατεία φόβου του συστήματος σχετικά με την παραμονή στην Ευρωζώνη. Όχι μόνο δεν έχει υπάρξει αντίθεση, όχι μόνο δεν παραπέμπεται ένα από τα κυρίαρχα προβλήματα της κρίσης στην ετυμηγορία του λαού με δημοψήφισμα, όχι δεν αναδεικνύεται η αποχώρηση από την Ευρωζώνη ως ένα έστω ενδεχόμενο, αν δεν υπάρξει στροφή της ευρωπαϊκής πολιτικής. Η επίσημη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης 'η αποχώρηση από το ευρώ αποτελεί εθνική καταστροφή', συνιστά εκ των πραγμάτων άμεση συνεργασία με την κυβέρνηση στην εκστρατεία τρομοκράτησης του ελληνικού λαού» συμπληρώνει ο Αλέκος Αλαβάνος.

"newpost"

Σε ποίους χρωστάει η ανθρωπότητα 50 τρισεκατομμύρια;

Τους τελευταίους μήνες γίνονται συζητήσεις σε όλα σχεδόν τα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ για την οικονομική κρίση και τα χρέη κάθε χώρας. Πολλοί απο εμάς ακούμε καθημερινά τον όρο "αγορές". 


Σε αυτές τις αγορές σύμφωνα τους "κορυφαίους" οικονομολόγους χρωστάνε λίγο πολύ όλα τα κράτη.
Κανείς τους όμως δεν τολμάει να πεί δημόσια απο ποιούς αποτελούνται αυτές οι "αγορές".


Όλοι οι οικονομολόγοι σταματούν την ανάλυση τους σχετικά με το ποιοί μας δανείζουν στην λέξη "αγορές".


Είναι πραγματικά απίστευτο το γεγονός ότι όλες οι "μεγάλες" δυνάμεις(ΗΠΑ, Γερμανία, Αγγλία κτλ) χρωστούν τρισεκατομμύρια. Δείτε περισσότερες λεπτομέρεις στο ρολόϊ του παγκόσμιου χρέους του "Economist"

Κάποιοι λοιπόν έχουν υποθηκεύσει μέσω δανείων την ανθρωπότητα και προσπαθούν να την υποδουλώσουν φέρνοντας την Νέα Τάξη Πραγμάτων και την Παγκόσμια Διακυβέρνηση.


Αυτή τη στιγμή τα σχέδιά τους βρίσκονται σε τελικό στάδιο, το οποίο περιλαμβάνει την απαξίωση στα μάτια των ανθρώπων, των απανταχού εθνικών κυβερνήσεων.


Οι τραπεζίτες στους οποίους χρωστάει η ανθρωπότητα είναι γνωστοί σε κύκλους οικονομολόγων και έχουμε δημοσιεύσει τα ονόματα στο παρελθόν. Δείτε τα ξανά:

Rothschilds of London, Lazar Brothers of Paris, Israel Moses Seif of Italy, Warburg Bros of Hamburg, Lehman Brothers of New York, Kuhn Loeb of New York, Chase Manhattan of New York(Morgan), Goldman Sachs of New York


Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί οι Διεθνείς Τραπεζίτες; Είναι όλοι τους Εβραίοι στην καταγωγή.


Για αυτό κανείς οικονομολόγος δεν τολμά να πεί ποιοί αποτελούν στην πραγματικότητα τις αγορές.


Για να μην ξεσηκωθούν οι λαοί εναντίον τους μόλις καταλάβουν το βρώμικο παιχνίδι που έχουν παίξει εις βάρος της ανθρωπότητας.


Μάλιστα πριν ένα χρόνο περίπου ο πρώην διοικητής της τράπεζας της Ελλάδας είχε μιλήσει στην ΝΕΤ για το ποιοί αποτελούν τις αγορές. Δεν μίλησε βέβαια για την καταγωγή τους.Επικοινωνήστε λοιπόν με τα ΜΜΕ την ώρα που γίνονται συζητήσεις για τις "αγορές" και ζητήστε να μας πούν ποιοί τις αποτελούν.

Πώς αξιοποίησαν στα άλλα κράτη την περίφημη λίστα Φαλσιανί

Ερευνα της «Εφ.Συν.» καταγράφει τις μεθόδους, με τις οποίες οι φορολογικές αρχές σε Ευρώπη και Αμερική εισπράττουν εκατομμύρια από τους μεγαλοκαταθέτες της ελβετικής τράπεζας HSBC την ώρα που στην Ελλάδα δεν εχει πληρώσει κανείς ούτε ενα ευρώ

Των Κώστα Ζαφειρόπουλου, Γιάννη Μπασκάκη

Στην Ελλάδα τη λέμε λίστα Λαγκάρντ. Η δημιουργία της συγκεκριμένης λίστας όμως δεν έχει στην πραγματικότητα καμία σχέση με την πρώην υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας. Στον υπόλοιπο κόσμο αποκαλείται λίστα Φαλσιανί. Από το όνομα του υπαλλήλου της HSBC Γενεύης, που υπέκλεψε 2,9 γιγαμπάιτ πληροφοριών. Πρόκειται για μια λίστα με 120.000 λογαριασμούς και 79.000 φυσικά πρόσωπα από 180 χώρες.

Η χώρα που πήρε πρώτη τα στοιχεία από τον ίδιο τον Ερβέ Φασιανί είναι η Γαλλία.

Οι γαλλικές αρχές αποφασίζουν στις αρχές του 2010 να δώσουν στις χώρες, με τις οποίες διατηρούν φορολογική συνεργασία, τα στοιχεία των δικών τους καταθετών στην Ελβετία. Μία από αυτές είναι και η Ελλάδα.

Γιατί οι περισσότερες χώρες παραλαμβάνουν τη λίστα την άνοιξη του 2010, ενώ η επίσημη θέση είναι ότι η Ελλάδα την παρέλαβε τον Οκτώβριο του 2010; Γιατί οι υπόλοιπες χώρες αξιοποιούν τη λίστα, ενώ η Ελλάδα παραμένει έως σήμερα η μοναδική χώρα που δεν έχει εισπράξει ένα ευρώ για τα δημόσια ταμεία;

Γιατί η πλειονότητα του πολιτικού και μιντιακού συστήματος ασχολείται κυρίως με την αλλοίωσή της και όχι με τη σκανδαλώδη διαχείρισή της;

Με δύο αποστολές στη Γαλλία και την Ισπανία αλλά και με μια έρευνα σε όλη την Ευρώπη, η «Εφ.Συν.» συνομιλεί με τους ανθρώπους που τη διαχειρίστηκαν και καταγράφει τη «μαγική συνταγή» των άλλων χωρών.

Ισπανία

Τον Μάιο του 2010 η Αρχή Δημοσιονομικών Υποθέσεων του υπουργείου Οικονομικών της Ισπανίας λαμβάνει από τις γαλλικές αρχές την περιβόητη λίστα Φαλσιανί. Το εμπόδιο που εγείρεται αμέσως, όσον αφορά την αξιοποίησή της, είναι ότι η λίστα αποτελεί προϊόν υποκλοπής. Με απόφαση όμως του Δικαστή του ανώτατου δικαστηρίου της Μαδρίτης, Φερνάντο Αντρέου, κρίνεται ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανεξάρτητα από την προέλευσή της.

Τα 3.000 ονόματα Ισπανών καταθετών που βρέθηκαν στη λίστα, αντιμετωπίζονται από τις ισπανικές αρχές ως κατά τεκμήριο φοροφυγάδες, εφόσον διατηρούν τραπεζικούς λογαριασμούς, τους οποίους το ισπανικό Δημόσιο αγνοεί. Ετσι οι αρχές, υπό το άγχος της παραγραφής των ποινικών αδικημάτων έπειτα από 5ετία, αρχίζουν να αναζητούν τα πρώτα 659 ονόματα, προκειμένου να πληρώσουν. «Ηταν μια ιδιότυπη διαδικασία όπου, με δυο λόγια, εμείς τους λέγαμε ότι «έχουμε κάποια στοιχεία σχετικά με εσάς». Και τους καλούσαμε να δώσουν εξηγήσεις. Με αυτή τη διαδικασία, ορισμένοι από τους ανθρώπους αυτούς αποφάσισαν να πληρώσουν φόρο», λέει στην «Εφ.Συν.» ο Κάρλος Κρουθάδο, μέλος της Αρχής Δημοσιονομικών Υποθέσεων.

Το σημαντικότερο όνομα, που βρέθηκε στην ισπανική λίστα, ήταν αυτό του δισεκατομμυριούχου τραπεζίτη Εμίλιο Μποτίν, ιδιοκτήτη της μεγαλύτερης ισπανικής τράπεζας, της Σανταντέρ. Ο λογαριασμός του στην HSBC Γενεύης, ήταν ύψους 2 δσ. και ο ίδιος κλήθηκε να καταβάλει στο ισπανικό Δημόσιο το ποσόν των 200 εκατ. ευρώ. Πέρα από τον Μποτίν, από τη λίστα διέρρευσαν και άλλα ονόματα επιφανών Ισπανών, όπως του πρώην πρόεδρου του Συνδέσμου των Ισπανών εργοδοτών, Ζεράρδο Ντίαζ Φεράν, που σήμερα βρίσκεται στη φυλακή, και του πρώην πρόεδρου της αυτόνομης διοικητικής περιφέρειας της Καταλονίας, Τζορντί Πουτζόλ.

Η κυβέρνηση Θαπατέρο επικρίθηκε γιατί δεν δίωξε εξαρχής νομικά όλους τους εμπλεκόμενους στη λίστα (στις περιπτώσεις που δεν προσήλθαν οικειοθελώς, το έκανε). Η κυβέρνηση Ραχόι σήμερα επικρίνεται γιατί πέρασε νόμο φορολογικής αμνηστίας, σύμφωνα με τον οποίο αν κάποιος πληρώσει το 10% των καταθέσεων του, μπορεί να νομιμοποιήσει τον λογαριασμό που έχει στο εξωτερικό, επικυρώνοντας όμως έτσι με ένα μικρό ποσόν, το λόγο ύπαρξης των φορολογικών παραδείσων. Παρά τη δίκαιη κριτική, η Ισπανία μέχρι σήμερα, έχει εισπράξει από τη φοροδιαφυγή του εξωτερικού, ένα ποσόν που υπολογίζεται περί τα 2 δισ.. Επιπλέον στις θετικές ενέργειες της κυβέρνησης, προσμετράται η πρόθεσή της να αλλάξει το νομικό πλαίσιο, ούτως ώστε να δίνονται στη δημοσιότητα τα ονόματα όσων εξαπατούν το Δημόσιο.

Γαλλία

Είναι η χώρα στην οποία δημιουργήθηκε η αρχική λίστα Φαλσιανί, μέσα στην οποία αρχικά υπήρχαν 8.000 ονόματα Γάλλων καταθετών.

Μέχρι το καλοκαίρι του 2009 την υπόθεση χειρίζονται με άκρα μυστικότητα το γαλλικό Ινστιτούτο Εγκληματικών Ερευνών της Εθνικής Χωροφυλακής (IRCGN) και η Εθνική Διεύθυνση Φορολογικών Ερευνών (DNEF). Τον Αύγουστο του 2009 ο πρώην υπουργός προϋπολογισμού της κυβέρνησης Σαρκοζί, Ερίκ Βερτ, ανακοινώνει σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Journal du Dimanche» ότι έχει στην κατοχή του μια λίστα 3.000 Γάλλων καταθετών σε ελβετική τράπεζα και δίνει διορία 3 μηνών στους φοροφυγάδες να πληρώσουν τον φόρο, απειλώντας τους με ποινικές κυρώσεις. Ευφυώς δεν αποκαλύπτει το όνομα της τράπεζας. Κυκλοφορούν φήμες ότι πρόκειται για την Credit Suisse. Μέσα σε λίγους μήνες πάνω από 4.200 καταθέτες υπό τον φόβο κυρώσεων σπεύδουν οικειοθελώς να πληρώσουν τον φόρο. Υπολογίζεται ότι μέχρι σήμερα το γαλλικό κράτος έχει εισπράξει περίπου 1 δισ. ευρώ, εξετάζοντας μόνο τους 1.000 πιο σημαντικούς φακέλους. Επιπλέον εξαιτίας της υπόθεσης Φαλσιανί κεφάλαια ύψους 7 δισ. επέστρεψαν στις γαλλικές τράπεζες.

Ανάμεσα στα ονόματα που υπήρχαν στη λίστα ξεχώρισαν αυτά του Πατρίς Λεμέστρ, ενός από τους κυριότερους χορηγούς του δεξιού κόμματος UMP(κυβέρνηση Σαρκοζί) και του Ζαν-Σαρλ Μαρσιανί, δεξί χέρι του πολύ δεξιού πρώην υπουργού Εσωτερικών Σαρλ Πασκουά.

Σήμερα η υπόθεση έχει μπει στο αρχείο και υπάρχουν σοβαρές κατηγορίες αλλοίωσης αλά ελληνικά και της γαλλικής λίστας.

Μεγάλη Βρετανία

Μάρτιος 2010. Το αγγλικό ΣΔΟΕ επικοινωνεί με τους Γάλλους ομολόγους και ζητά επίσημα τη λίστα. Η φοροδιαφυγή κόστισε ακριβά για τους 6.000 Αγγλους, οι οποίοι μπήκαν στο στόχαστρο των φορολογικών αρχών της χώρας όταν διέρρευσαν τα κλεμμένα δεδομένα από την HSBC.

Ο 67χρονος πολυεκατομμυριούχος Μάικλ Σάνλεϊ, ιδιοκτήτης ενός από τα μεγαλύτερα κτηματομεσιτικά γραφεία στην Αγγλία, υποχρεώθηκε να καταβάλλει 470.000 λίρες στο κράτος ως πρόστιμο για την απόκρυψη δήλωσης του τραπεζικού του λογαριασμού στην ελβετική τράπεζα. Με το που έγινε γνωστό ότι το όνομά του συμπεριλαμβάνεται στη λίστα, ο Σάνλεϊ εθελοντικά προσήλθε στις βρετανικές αρχές και πλήρωσε καθυστερημένα τον αναλογούντα φόρο του, δηλαδή 390.000 λίρες.

Δεν ήταν αρκετό όμως για να γλιτώσει το πρόστιμο.

Εως σήμερα και μόνο από αυτήν την υπόθεση, οι Βρετανοί έχουν καταφέρει να ανακτήσουν κεφάλαια ύψους 8 δισ. από τα φυσικά πρόσωπα και 4 δισ. από τις επιχειρήσεις.

Ιταλία

Αρχές Μαΐου του 2010, οι ιταλικές αρχές λαμβάνουν την περίφημη λίστα από τις γαλλικές αρχές και η Guardia di Finanza (ιταλικό ΣΔΟΕ) ανακοινώνει ότι ξεκινάει να ερευνά 5.728 ονόματα Ιταλών, που διατηρούν καταθέσεις στην τράπεζα HSBC Γενεύης. Ανάμεσά τους 133 νόμιμες εταιρείες και 132 καταθέσεις ανώτερες των 10 εκατ. δολαρίων. Το συνολικό ύψος των ιταλικών καταθέσεων υπολογίζεται σε 6,9 δισ. δολάρια.

Κι ενώ το δικαστήριο του Τορίνο αποφασίζει ότι η λίστα Φαλσιανί είναι προϊόν υποκλοπής και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, το δικαστήριο του Τρεβίζο λειτουργεί στον αντίποδα, επιτρέποντας τη φορολόγηση 2 καταθετών από τους οποίους το ιταλικό Δημόσιο εισπράττει 2,36 εκατομμύρια ευρώ.

Κατά τη διάρκεια των ερευνών, αρχίζουν να διαρρέουν στον Τύπο, μεγάλα ονόματα της ιταλικής σόου μπιζ, όπως των διάσημων μόδιστρων Βαλεντίνο Γκαραβάνι και Ρενάτο Μπαλέστρα, της ηθοποιού Αμάντα Σαντρέλι, του μοντέλου Ελιζαμπέτα Γκρεγκοράτσι και του σχεδιαστή κοσμημάτων Tζάνι Μπούλγκαρι.

Η Ιταλία τελικά καταφέρνει να εισπράξει 570 εκατομμύρια.

Γερμανία

Αρχές Φεβρουαρίου του 2010, η γερμανική κυβέρνηση ανακοινώνει ότι έχει δεχθεί μια λίστα με ονόματα Γερμανών καταθετών στην Ελβετία. Η λίστα περιλαμβάνει 1.300 ονόματα και το γερμανικό Δημόσιο υπολογίζει εισπράξεις 100 με 200 εκατ. ευρώ.

ΗΠΑ

Πάνω από μισή ώρα. Τόσος ήταν ο χρόνος που χρειάστηκε ο Αμερικανός γερουσιαστής Καρλ Λεβίν για να διαβάσει μόνο τις κυριότερες κατηγορίες ενάντια στις πρακτικές της HSBC. Ξέπλυμα μαύρου χρήματος, φοροδιαφυγή, διασυνδέσεις με τρομοκρατικές οργανώσεις, σχέσεις με καρτέλ ναρκωτικών και όπλων στο Μεξικό, στο Ιράκ, στο Σουδάν, στη Βιρμανία και στη Βόρεια Κορέα αποκάλυψε μεταξύ άλλων η έκθεση του γερουσιαστή.

Βέλγιο

500 ντίλερ διαμαντιών από την Αμβέρσα πιάστηκαν να έχουν κρυφούς λογαριασμούς στη Γενεύη. Το σώμα δίωξης οικονομικού εγκλήματος στο Βέλγιο εκτιμά ότι συνολικά η υπόθεση Φαλσιανί θα φέρει στο κράτος έσοδα 1-1,2 δισ. ευρώ.

Καναδάς

Ηταν από τις πρώτες χώρες που έστειλαν αίτημα απόκτησης της λίστας μέσω της δικαστικής οδού στις αρχές του 2010. Στον Καναδά περισσότεροι από 1.875 φορολογούμενοι κλήθηκαν να πληρώσουν φόρους που δεν είχαν καταβάλει, όταν έγινε γνωστό ότι τα ονόματα τους ήταν μέσα στη λίστα.

Ινδία

Με ήπιο τρόπο χειρίστηκαν τους φοροφυγάδες στην Ινδία, όπου η κυβέρνηση προσέφερε φορολογική αμνηστία σε 100 από τους συνολικά 700 Ινδούς, που είχαν αδήλωτους λογαριασμούς στη Γενεύη, υπό έναν όρο: Να επιστρέψουν τις καταθέσεις τους σε ινδικές τράπεζες.

Εκτός από Αμερικανούς και Ευρωπαίους, η λίστα περιλαμβάνει ακόμα 2.000 Μεξικανούς, 300 Ιβοριανούς, 250 Αιγυπτίους, 250 Σύριους, 150 Ιρανούς, 50 Κινέζους μέχρι και μια ντουζίνα Ιρακινούς και Ανγκολέζους!

---------------------------------------------------

«Καθάρισαν» οι δικαστές σε Γερμανία και Γαλλία

Μπορεί η περίφημη λίστα Φαλσιανί να αποτελεί προϊόν υποκλοπής, όμως οι δικαστικές αρχές των περισσότερων χωρών έδωσαν τελικά το πράσινο φως στις φορολογικές αρχές για την αξιοποίησή της. Η «Εφ.Συν.» παρουσιάζει σήμερα ενδεικτικά τι έγινε σε Γαλλία και Γερμανία αλλά και τις αντιδράσεις από την πλευρά της Ελβετίας, που είδε μέσα από το σπάσιμο του τραπεζικού απορρήτου να απειλείται η «βαριά βιομηχανία» της:

Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι Ελβετοί, που θέλουν να προστατέψουν όσο τίποτα άλλο το περιβόητο ελβετικό τραπεζικό απόρρητο, με νομοθετική πράξη του 2010 απαγόρευσαν τη διοικητική συνδρομή θεωρώντας ότι αυτή δεν θα γίνεται δεκτή εφόσον η αφορμή για το αίτημα αυτό βασίζεται και πάλι σε στοιχεία τα οποία αποκτήθηκαν μέσω αξιοποίνων πράξεων π.χ. κλοπής.

ΓΑΛΛΙΑ

-Τον Φεβρουάριο του 2012 το Ανώτατο Δικαστήριο της Γαλλίας αποφασίζει ότι η χρήση της λίστας Φαλσιανί δεν είναι αποδεκτή καθώς αποτελεί προϊόν υποκλοπής.

Ηταν μια πρώτη νίκη της γαλλικής οικονομικής ελίτ, που είχε καταθέσεις στην HSBC Γενεύης. Τη μήνυση κατέθεσε η κληρονόμος της διάσημης αρωματοποιίας Νίνα Ρίτσι. Το δικαστήριο μάλιστα διέταξε την επιστροφή των χρημάτων στην προσφεύγουσα.

-Τον Μάιο του 2012 το Εφετείο του Παρισιού ανατρέπει την προηγούμενη απόφαση και αποφασίζει πως όσο δεν υπάρχει απόδειξη καταχρηστικού τρόπου απόκτησης των δεδομένων η έρευνα των φορολογικών αρχών είναι νόμιμη και η χρήση της λίστας αποδεκτή.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

-Τον Νοέμβριο του 2010, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης στη Γερμανία έκρινε ότι η χρήση των παρανόμως κτηθέντων CD με προσωπικά δεδομένα από τις ελβετικές τράπεζες είναι νόμιμη. Με το εξής σκεπτικό: Το δικαστήριο, με βάση τη λεγόμενη στάθμιση συμφερόντων, συγκρίνοντας από τη μία μεριά το δημόσιο συμφέρον για την πάταξη της φοροδιαφυγής κι από την άλλη μεριά το δικαίωμα της προσωπικότητας -το οποίο καλύπτεται από το τραπεζικό απόρρητο- κατέληξε ότι έστω και αν τα στοιχεία αυτά αποκτήθηκαν με παράνομο τρόπο από τις ελβετικές τράπεζες, η χρήση τους στη Γερμανία είναι νόμιμη για λόγους αποκλειστικά δημοσίου συμφέροντος.

- Ηδη από το 2006, τόσο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση όσο και πολλά γερμανικά κρατίδια προέβησαν σε αγορά με δημόσιο χρήμα κλεμμένων CD. Οι γερμανικές αρχές χρησιμοποίησαν αυτά τα CD, επιβάλλοντας τεράστια πρόστιμα σε όσους είχαν φοροδιαφύγει.

- Επιπλέον στη Γερμανία προβλέπεται ότι εάν κάποιος φοροδιαφεύγει έχει το δικαίωμα, εάν αυτοκαταγγελθεί, να μπει σε καθεστώς ευεργετικών διατάξεων και τελικά να παυθεί η ποινική δίωξη εναντίον του και να πληρώσει ένα πολύ μικρότερο πρόστιμο σε σχέση με αυτό που θα καλούνταν να πληρώσει εάν δεν είχε προβεί στην αυτοκαταγγελία. Είναι ουσιαστικά ένα είδος φορολογικής αμνηστίας. Κάπως έτσι, οι γερμανικές αρχές παίρνοντας τα στοιχεία από τις ελβετικές τράπεζες τα δημοσιοποίησαν και ανάγκασαν περίπου 30.000 καταθετών στην Ελβετία να αυτοκαταγγελθούν και να πληρώσουν.

ΕΛΒΕΤΙΑ

-Με βάση τη συμφωνία ανταλλαγής πληροφοριών, που έχει κυρωθεί τόσο από το ελληνικό όσο και από το ελβετικό Κοινοβούλιο, η Ελλάδα από την 1η Ιανουαρίου 2012 έχει τη δυνατότητα να ζητήσει από την Ελβετία την ανταλλαγή δεδομένων για Ελληνες καταθέτες στην Ελβετία, οι οποίοι ερευνώνται στην Ελλάδα για φοροδιαφυγή.

---------------------------------------------------

Χρονικό της υπόθεσης Φαλσιανί

2000 Ο 30χρονος Γάλλοϊταλός προγραμματιστής Ερβέ Φαλσιανί πιάνει δουλειά στην HSBC

2006 Προάγεται και μετακινείται στη Γενεύη.

2006-2008 Αντιγράφει μυστικά 2,9 gigabytes ή 120.000 λογαριασμούς.

Φεβρουάριος 2008 Ταξιδεύει στον Λίβανο με γυναίκα συνεργό και κυκλοφορεί με το ψευδώνυμο Ρούμπεν Αλ Σιντιάκ. Επιχειρεί να πουλήσει τα στοιχεία σε 4 τράπεζες. Η τράπεζα Audi ενημερώνει τις ελβετικές υπηρεσίες και την HSBC για τις κινήσεις του μυστηριώδους Αλ Σιντιάκ.

Μάρτιος 2008 Μετά την αποτυχία στον Λίβανο, φτιάχνει την ιστοσελίδα «toomuchwalls» και αποκαλύπτει μέρος της ιστορίας. Στέλνει mail σε φορολογικές αρχές ευρωπαϊκών χωρών για ανταλλαγή στοιχείων έναντι χρημάτων.

Ιούνιος 2008 Υπάλληλος από το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος της Γαλλίας έρχεται σε επαφή μαζί του.

Ιούλιος 2008 Παραδίδει τα πρώτα 7 ονόματα φοροφυγάδων μέσω κρυπτογραφημένου αρχείου. Οι γαλλικές υπηρεσίες αδυνατούν να σπάσουν τον κωδικό, που τους δίνει ο «Ρούμπεν», ο ίδιος ο Φαλσιανί.

6 Δεκεμβρίου 2008 Συνάντηση με Γάλλο μυστικό πράκτορα στα γαλλοελβετικά σύνορα, στην πόλη Σαν Ζιλιέν.

22 Δεκεμβρίου 2008 Η ελβετική αστυνομία ανακρίνει τον Φαλσιανί στη Γενεύη. Τον αφήνει ελεύθερο, του ζητά να περάσει την επομένη για κατάθεση. Διαφεύγει με την οικογένειά του σε χωριό έξω από τη Νίκαια. Τέλη Δεκεμβρίου, η Ελβετία εκδίδει διεθνές ένταλμα σύλληψής του.

20 Ιανουαρίου 2009 Ο εισαγγελέας της Νίκαιας, Ερίκ ντε Μοντγκολφιέ διατάσσει έρευνα στο πατρικό σπίτι του «φυγάδα». Κατάσχουν φορητό υπολογιστή με δεκάδες χιλιάδες καταχωρίσεις καταθετών από όλο τον κόσμο. Ο Φαλσιανί συνεργάζεται με τον εισαγγελέα στην επεξεργασία του υλικού.

Διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Γαλλίας-Ελβετίας με τον Σαρκοζί να απειλεί ότι θα εισηγηθεί στον ΟΟΣΑ την ένταξη της Ελβετίας στη μαύρη λίστα των φορολογικών παραδείσων.

Απρίλιος 2009 Με βοήθεια Φαλσιανί, μυστικών υπηρεσιών και φορολογικών αρχών συγκροτείται η περίφημη «λίστα Φαλσιανί».

Αύγουστος 2009 Ο υπουργός προϋπολογισμού Βερτ αποκαλύπτει στον γαλλικό Τύπο πως έχει λίστα με 3.000 ονόματα από τράπεζα της Ελβετίας.

Δεκέμβρης 2009 Το γαλλικό περιοδικό Le Parisien αποκαλύπτει για πρώτη φορά το όνομα της τράπεζας, HSBC.

Φεβρουάριος 2010 Το Παρίσι μοιράζει τη λίστα σε Ιταλία, Ισπανία, Μεγάλη Βρετανία, Καναδά, Βέλγιο, Γερμανία και ΗΠΑ. Η Ελλάδα την αποκτά μόλις τον Οκτώβρη 2010, όπως δήλωσε ο Παπακωνσταντίνου…

Αύγουστος 2010 Απόρρητο έγγραφο ελβετικής ομοσπονδιακής εισαγγελίας αναφέρει πιθανή αλλοίωση της αρχικής λίστας από γαλλικές αρχές.

Ιούλιος 2012 Ο Φαλσιανί φεύγει από Γαλλία, λόγω απειλών από τη Μαφία, ονόματα της οποίας βρίσκονται στη λίστα. Φτάνει στη Βαρκελώνη και κρατείται στις φυλακές Βαλντεμόρο της Μαδρίτης για 6 μήνες.

Δεκέμβριος 2012 Αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. Σήμερα βρίσκεται σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων στην ευρύτερη περιοχή της Μαδρίτης. Κυκλοφορεί με αλεξίσφαιρο και συνοδεία αστυνομικών.

Η ισπανική κυβέρνηση μάλλον έχει αποφασίσει να μην τον εκδώσει στην Ελβετία, αλλά να ζητήσει τη βοήθειά του για περαιτέρω αποκωδικοποίηση των τραπεζικών δεδομένων που έχει στην κατοχή του.

Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2013/02/blog-post_9773.html#ixzz2JxCtDum3
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike

Προσέξτε πώς χειρίζονται στην Βολιβία τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές! Εθνικοποιήσεις και έξω οι ξένες εταιρείες!Τα ακούς ΠΡΟΔΟΤΗ ΣΑΜΑΡΑ;

Είναι σίγουρο, ότι στα δυτικά δορυφορικά τηλεοπτικά δίκτυα, δεν πολυπροβάλλονται ειδήσεις απο την Λατινική Αμερική. Μάλλον φαίνεται, δεν έχει «βολικούς» ηγέτες για κάτι παγκοσμιοποιητές – ‘ύαινες’ και πολυεθνικές εταιρείες – ‘καρχαρίες’ ! Μήν λησμονεί κανείς, φίλοι αναγνώστες της ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, πώς τελευταίως, όλο και συχνότερα… αρρωσταίνουν και πεθαίνουν απο κάτι περίεργους «καρκίνους», ορισμένοι ηγέτες χωρών της Λατινικής Αμερικής!
Τυχαίο; 
Κρίνετέ το εσείς! 
Άς ρίξουμε τώρα μία ματιά, τί ακριβώς έγινε στην τόσο μακρυνή μας Βολιβία, προ ολίγων ημερών. Διαβάστε παρακαλούμε με προσοχή!...
Δύο εταιρείες διανομής ηλεκτρικής ενεργείας, που ανήκαν στην μεγάλη ισπανική εταιρεία «Iberdrola«, εθνικοποίησε η κυβέρνηση της Βολιβίας, σε άλλη μία προσπάθεια του προέδρου Έβο Μοράλες, να αναλάβη το κράτος, τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας!
(Καταλάβατε; ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ! 
Οι ίδιοι! Όχι οι ξένες εταιρείες! Ακούσατε παλιο-κουφάλογα βαρύκοοι πολιτικοί «ηγέτες» του ελληνικού θλιβερού ‘σήμερα’; Ταιριάζει 1000% με τις εξελίξεις για το ενεργειακό μας ζήτημα και τις προετοιμασίες μας για άντληση πετρελαίου και εκμετάλλευση φυσικού αερίου, ναί ή όχι; Θα αφήσουμε ΠΑΛΙ τις ξένες εταιρείες να «ρουφήξουν» ελευθέρως τον πλούτο μας; Αντώνη, για ρώτα τον Μοράλες!)
Η «Iberdrola» θα αποζημιωθή συμφώνως με την αποτίμηση, που θα κάνη ανεξάρτητος διαιτητής, δήλωσε ο πρόεδρος Μοράλες, προσθέτοντας πως το μέτρο, αποσκοπεί στην ενίσχυση των αγροτικών υπηρεσιών ενέργειας! «Θεωρήσαμε πως το μέτρο αυτό ήταν απαραίτητο, προκειμένου να διασφαλίσουμε δίκαια ενεργειακά τιμολόγια και ότι η ποιότητα της υπηρεσίας ενέργειας είναι όμοια στις αγροτικές και τις αστικές περιοχές» δήλωσε ο πρόεδρος της Βολιβίας.
(ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ; ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΠΟΤΕ ΣΑΣ ΞΕΝΟ ΤΥΠΟ, ΚΥΡΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ; Έτσι για να παίρνετε καμμιά χρήσιμη ιδέα…) 
Ο Έβο Μοράλες έχει εθνικοποιήσει εταιρίες πετρελαίου, τηλεπικοινωνιών, μεταλλευτικές και ηλεκτροπαραγωγικές!!! Τον Ιούνιο, η Βολιβία ανέλαβε τον έλεγχο του ορυχείου κασσίτερου και ψευδάργυρου, που ανήκε στον κολοσσό «Glencore».
Η «Iberdrola» δραστηριοποιείται στη Βολιβία από τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Εκπρόσωπός της δήλωσε, πως η εταιρία μελετά την κατάσταση και αρνήθηκε να σχολιάσει περαιτέρω. «Ουδέν σχόλιο» ήταν και η δήλωση εκπροσώπου της ισπανικής κυβερνήσεως που ερωτήθη σχετικώς.
Οι μονάδες της «Iberdrola» είναι η «Electropaz», η οποία ηλεκτροδοτεί περίπου 470.000 καταναλωτές στις πόλεις Λα Πάζ και Ελ Άλτο, και η «Elfeo» που παρέχει ρεύμα σε περισσότερους από 80.000 καταναλωτές στην πόλη Ορούρο.
Προσέξτε τώρα προγραμματισμό και κυρίως συνέπεια πολιτικού ηγέτου. Το 2006 ο Μοράλες, είχε ανακοινώσει την εξαγορά των πετρελαϊκών εταιρειών που λειτουργούν στην πατρίδα του, ενώ αργότερα εθνικοποίησε τα αποθεματικά του πετρελαίου και του αερίου, προκειμένου να αναδιανείμη τον πλούτο προς όφελος της πλειονότητος του αυτοχθόνου πληθυσμού της Βολιβίας!
ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΑΛΛΟΥ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΟΥΣ; ΄
Οχι, πάλι δεν το είπε ΚΑΝΕΝΑ κανάλι! Μήν τυχόν μάθει ο μέσος Έλλην, πώς εργάζονται σε άλλες χώρες οι ηγέτες και ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙ επιτέλους και κάνει … λυπηρούς συνειρμούς με τους άχρηστους – επιεικώς! – «δικούς μας»…
«Ιωάννης Καποδίστριας»
ΠΗΓΗ: www.topeiraxtiri.gr

ΕΔΑΦΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ: Νέα αλυτρωτική δήλωση Μπερίσα: "Τα σύνορα της Αλβανίας ξεκινούν από την Πρέβεζα"

"Ξαναχτύπησε" ο Σαλί Μπερίσα με νέα αλυτρωτική δήλωση "οι σημερινοί Αλβανοί  έχουν χωρισθεί σε  5 χώρες" τοποθετώντας την Ελλάδα στο κάδρο, όχι ως φιλοξενούσα στο έδαφός της αλβανικούς πληθυσμούς, αλλά ότι διαβιούν ως μειονότητα, με προφανή επιδίωξη να θέσει θέμα εδαφικών διεκδικήσεων.
Και το ερώτημα είναι...
"Που το πάει η Αλβανία και ο Σ.Μπερίσα;". Γιατί η πολιτική περί "μειονοτήτων" που ασκεί η αλβανική πολιτική ηγεσία έχει αρχίζει και μοιάζει επικίνδυνα με αυτή την Άγκυρας που πλέον με την πολιτική της θέτει ζητήματα επαναχάραξης συνόρων και δημιουργίας εκ μη όντων, μειονοτικών προβλημάτων.
Οι καιροί είναι πονηροί και οι δημιουργίες τεχντητών κρατών και ανύπαρκτων μειονοτήτων, με αλλοίωση της Ιστορίας, στο καθημερινό πλέον πρόγραμμα.
Και βέβαια επανέλαβε ότι ισχύει η δήλωσή του ότι "Τα σύνορα της Αλβανίας ξεκινούν από την Πρέβεζα". Δήλωση που είχε γίνει με αφορμή τα 100 χρόνια από την ανεξαρτησία της χώρας και προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο με την Αθήνα, αφού ακυρώθηκε η προγραμματισμένη επίσκεψη του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλου για τις εκδηλώσεις.
 Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Σαλί Μπερίσα κατά τη δεύτερη ημέρα της  49ης Διεθνούς Διάσκεψης για την Ασφάλεια στο Μόναχο μίλησε εκ μέρους της Αλβανίας για την «Ασφάλεια και τη σταθερότητα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τον Καύκασο».
Στην ομιλία του  ο πρωθυπουργός Μπερίσα τόνισε ότι "η Αλβανοφοβία είναι μία στάση προς τους Αλβανούς και είναι δρώσα και απειλεί σοβαρά τη σταθερότητα στην περιοχή".
«Αν κοιτάξετε το χάρτη της Ευρώπης δεν βρίσκεται άλλη χώρα η οποία να περιβάλλεται από τη θάλασσα και άλλες πέντε χώρες, όπως είναι η Αλβανία, όπου οι σημερινοί Αλβανοί  έχουν χωρισθεί σε  5 χώρες. Πιστεύω ότι μέσα από τη διαδικασία των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτό το θέμα είναι ασήμαντο, ωστόσο είναι επικίνδυνο με τη ιδέα ότι οι Αλβανοί  παραμορφώνονται σε πέντε έθνη σε πέντε διαφορετικές χώρες μεταξύ τους. Και αυτό είναι απαράδεκτο. Αυτό ενδέχεται αν δημιουργήσει και να προκαλέσει αντιδράσεις.
Υποστηρίζω και επικροτώ το διάλογο μεταξύ της Πρίστινας και του Βελιγραδίου στις Βρυξέλλες. Προφανώς έχουν επιτευχθεί  βασικές επιτυχίες. Αλλά νομίζω  ότι η συμπεριφορά η οποία απελευθερώνεται από την αλβανοφοβία και κινείται προς την κατεύθυνση της συμφιλίωσης είναι ζωτικής σημασίας. Η κατάσταση είναι λεπτή στην περιοχή εξαιτίας των Αλβανών. Πρέπει να αποδεχθούμε ότι οι άνθρωποι αυτοί ζουν σε πέντε διαφορετικά κράτη. Είναι ένα έθνος που χωρίζεται  σε πέντε κράτη, ένα από αυτά είναι και η Ελλάδα. Αλλά θέλουμε να κοιτάξουμε στο μέλλον ωστόσο μας εμποδίζει η αλβανοφοβία, η οποία βρίσκεται σε λειτουργία», δήλωσε ο Μπερίσα.
Ο πρωθυπουργός είπε, ακόμη, ότι οι Αλβανοί θα απορρίψουν οποιεσδήποτε ιδέες που προέρχονται από αυτές τις πέντε χώρες.
Με λίγα λόγια ο Μπερίσα θέτει θέμα μειονότητας σε όλους τους γείτονές του (το Κοσσυφοπέδιο δεν πιάνεται, είναι αλβανικό μόρφωμα έτσι και αλλιώς), με την βασική διαφορά ότι σε Σεβία, Μαυροβούνιο, Σκόπια οι πληθυσμοί αυτοί διαβιούν αιώνες, ενώ στην Ελλάδα μας είρθαν για εργασία τα τελευταία 20 χρόνια, χάρις την "λαμπρή" μεταναστευτική μας πολιτική.
Αυτά συμβαίνουν όταν ανοίγεις την "πόρτα" σε όμορρες χώρες, και δεν σκέφτεσαι το μετέπειτα.
Ο Μπερίσα μας προϊδεάζει και για κάτι άλλο. Δεν θα δεχτεί καμμιά ιδέα από τις χώρες αυτές είπε. Που σημαίνει ότι έχει ήδη δικιά του ατζέντα, και δεν πρόκειται να αλλάξει τις "φανταστικές" του επιδιώξεις για κανέναν. Άλλωστε φαίνεται να τα έχει καλά με υπερατλαντικά κέντρα στη γη της Εσπερίας, αλλιώς δεν εξηγείται το θάρρος του, να συνεχίζει με αμείωτη ένταση τις αλυτρωτικές "κορώνες".
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Μια συγκλονιστική εικόνα από την Αργεντινη την εποχη του ΔΝΤ

Στην επαρχία Barrio στην Αργεντινη την εποχη του ΔΝΤ  η αστυνομία ειχε περιφράξει μια ολόκληρη γειτονιά στην προσπάθεια της να εκκενώσει τα κτήρια για να κατασχεθουν για χρεη ...  από τους ενοίκους. Όσοι πιάστηκαν εκτός του φράκτη δεν μπορούσαν να γυρίσουν σπίτια τους.  Η μητέρα βρίσκεται εκτός φράκτη και ο πατέρας με το μωρό εντός.  Αν έβγαινε εκτός περιφραγμένης περιοχής εχανε το σπίτι του.  Οι κατοικοι ειχαν χαρακτηρισθει... καταληψιες.....  Το ερωτημα ειναι....ποσο μακρυα μας ειναι αυτη η φωτο;;;;;;;

http://www.oparlapipas.com

Εξόχως αποκαλυπτικές οι φυσιογνωμίες των αναρχοληστοσυμμοριτών!

Παρατηρώντας τις φυσιογνωμίες των προσφάτως συλληφθέντων ληστών που έχουν ταυτοποιηθεί ως μέλη της αναρχικής συμμορίας τρομοκρατών με την επωνυμία «πυρήνες της φωτιάς», για πολλοστή φορά επαληθεύεται η παλαιά διαπίστωσις περί του ότι η πολιτική ιδεολογία που ασπάζεται κανείς δεν αποτελεί παρά ασυνείδητη έκφραση των εσωτέρων ενορμήσεων, της ψυχοσυνθέσεως και κυρίως της φυλετικής προελεύσεως και υποστάσεως. Παρατηρείται δηλαδή ότι, γύρω από οργανώσεις, φορείς, ομάδες, κλπ, που εμφορούνται από ιδεοληψίες ανθελληνικού χαρακτήρος και εκδηλώνουν επιθετικά αντεθνικό προσανατολισμό και δράση (αναρχικοί, κομμουνισταί, αριστερισταί, «αντιφασίστες, κ.ο.κ.) συσπειρώνονται άτομα των οποίων τα φυσικά χαρακτηριστικά παραπέμπουν είτε σε εξωευρωπαϊκή καταγωγή, είτε σε εμφανή ψυχική διαστροφή, αποτυπωμένη στην φυσιογνωμία και την ιδιαίτερη έκφραση, είτε συνηθέστατα και στα δύο! Δεν χρειάζεται λοιπόν να είναι κανείς ειδικός σε ζητήματα φυσικής ανθρωπολογίας για να διακρίνει τα εμφανώς σημιτικά χαρακτηριστικά του ενός εκ των συλληφθέντων (φωτο επάνω αριστερά), τα τουρανικά – μογγολοειδή χαρακτηριστικά του άλλου (φωτο επάνω δεξιά) σε βαθμό μάλιστα που μοιάζει να έχει εκπηδήσει από τις ορδές του Τζένκις-Χαν ή του Ταμερλάνου, να διακρίνει τα σημάδια του επιθετικού δολοφονικού μίσους (αυτού που αλλού έχουμε ορίσει ως «προλεταριακό φθόνο») αποτυπωμένο στην έκφραση του τρίτου εκ των συλληφθέντων (φωτο κάτω δεξιά) και πάει λέγοντας…