Τσιπρισταν..................

Βέβαια το διεθνές κατεστημένο χαίρεται που βρήκε τον καινούργιο ημιμαθή πανύβλακα (τύπου ΓΑΠ) για την καρέκλα του ελληνόφωνου καρπαζοεισπράκτορα. Ο Αλέξης Φραπές ετοιμάζεται για πρωθυπουργός του μπανανιστάν.  Έφτασε 38 χρονών μονογάμητος για να τον πάνε (τζαμπουίτα) στην Βραζιλία, μόνο από αυτό καταλαβαίνει κανείς με τι ανέραστο βουτυροκεφτέ έχουμε να κάνουμε.  Ο πρίγκηψ της Β.Π. αριστεράς ντεμπουτάρισε στην Γερμανία, στις ΗΠΑ και στην μεγάλη Στοά του Λονδίνου κάνοντας τις νεοταξικές κωλοτούμπες του.  Όποτε μια ακόμη επίσκεψη μένει για το χρίσμα: εκείνη στο ανώτατο πορνείο της Εβραιουσαλήμ.  Ύστερα έρχεται η ευλογία του αρχιτράγου και ο αγιασμός του πρωθυπουργικού γραφείου. 

Όμως το μηντιακό αυτό μπάζο, ο ανερμάτιστος πολιτικάντης του φραπόγαλου και της κοπάνας από τα μαθήματα θέλει κι άλλο εντατικό φροντιστήριο στο περιστύλιο γιατί τα κενά του είναι τεράστια.  

Το τελευταίο ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΟ κωλοτουμπικό του κατόρθωμα, το προσκύνημα και η αγιογραφία σε έναν από τους πιο αμείλικτους νεκροθάφτες του Έθνους, στη φρυδάτη μασονόγρια της ΝΔ, έπεισε και τους πιο δύσπιστους.  Όπως λέει και η τεκτονική παροιμία: “Καινούργιο μασονάκι μου και πού να σε κρεμάσω”.  Και εις ανώτερα ρε μουνόπανο της ΚΝΕ, και συγχαρητήρια για το νέο λιλί. 

Για όσους δεν κατάλαβαν, το νέο πασοκοειδές κόμμα-εύρημα του διεθνούς τοκογλυφικού κατεστημένου το οποίο εκπροσωπώντας την “αλλαγή” θα γαμήσει την πατρίδα, έχει ήδη πάρει σειρά και αναμένει τις οδηγίες.   Οι απόψεις του γίνονται όλο και πιο “προσαρμόσιμες”.  Όχι φυσικά σε αυτό που θέλουν οι πολίτες αλλά σε εκείνο που επιτάσσει η ορατή Παγκόσμια Κυβέρνηση.  Πρόσφατα ένας συγγενής μου με σοβαρό εγκεφαλικό που τον έχει καθηλώσει στο κρεβάτι, με ρώτησε (με πολλή προσπάθεια) “γιατί ο κόσμος δεν θέλει να δει μπροστά του, αλλά εξακολουθεί να κοιτάζει συνέχεια πίσω;”.  Αυτός ο “μισός” άνθρωπος με άφησε κόκαλο.  Μετά από μια μεγάλη παύση, του απάντησα ότι το δικό του εγκεφαλικό είναι ελαφρύ σε σχέση με αυτό που έχει βαρέσει τους άλλους.  Δεν παίρνω όρκο, αλλά μου φάνηκε ότι ο άρρωστος προσπάθησε να χαμογελάσει.

Είναι χαώδες το συναίσθημα του να είσαι ανήμπορος και να εξαρτάσαι από τους γύρω σου μια τέτοια στιγμή.  Να γίνεται πόλεμος και να μην μπορείς να δώσεις ένα χέρι.  Να βλέπεις το αυτονόητο και να μην μπορείς ούτε να μιλήσεις. Είναι τρομερή η αίσθηση του να παρασύρεσαι από τον χείμαρρο των γεγονότων χωρίς να μπορείς ούτε να σταματήσεις, ούτε να λοξοδρομήσεις, ούτε και να αποφύγεις το μοιραίο κοπάνημα πάνω στο σταθερό εμπόδιο. Και πάνω απ’ όλα να σε καίει η γνώση ότι η ελπίδα δεν είναι πια σωσίβιο αλλά πέτρα δεμένη στο λαιμό σου.

Οι ψυχοπαθείς πειναλέοι πολιτικάντηδες του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν χαρούλες τώρα γιατί οι “κόποι” (σχήμα λόγου εννοείται) μιας τεμπέλικης ζωής επιτέλους ανταμείβονται. Ήρθε η ώρα το νέο τοξικό απόβλητο της πολιτικής χαβούζας να πάει ταμείο.  Τρελές εποχές έρχονται.  Οι επαγγελματίες απάτριδες, μαοϊστές, τροτσκιστές, “διεθνοπροοδευτικάριοι”,  παγκοσμιοποιημένοι κροταλίες και συνδικαλο-κυλότες της τραβεστί αριστεράς θα πραγματοποιήσουν επιτέλους το απωθημένο δεκαετιών: θα κατεδαφίσουν ό,τι έχει απομείνει από το Έθνος και την Ελλαδίτσα και θα πληρωθούν αδρά γι αυτό από τους φορολογούμενους ΜΑΛΑΚΕΣ.  Για μερικούς από αυτούς τους προδότες έπρεπε να ξανανοίξει όχι η Μακρόνησος και η Γυάρος αλλά οι αίθουσες βασανιστηρίων των Ρωμαίων και ο σπαρτιατικός Καιάδας.   

Δεν παριστάνω τον έξυπνο.  Κάθε άλλο.  Αν ήμουν έξυπνος, τώρα από τις κολώνες της ΔΕΗ αντί για λάμπες θα κρέμονταν καμιά 100στή χιλιάδες γραικύλοι πράκτορες και θα είχαν μπει οι βάσεις της Εθνικής Αναγέννησης.  Δυστυχώς δεν διαθέτω το μαγικό άγγιγμα, την αύρα και τις ικανότητες ενός ισόθεου.  Άλλα είναι τα ταλέντα μου, μεταξύ των οποίων το να ξεχωρίζω με σχεδόν μηδενικό ποσοστό λάθους ποιος είναι πατριώτης και ποιος όχι.