Οἱ 135 ΔΑΣΥΝΟΜΕΝΕΣ Λέξεις, πού "τόσο" δυσκόλευαν τούς Ἕλληνες...

Τό Α
ᾋδης, ἅγιος, ἁβρός,
αἷμα, ἅμαξα, ἁδρός,
ἅμα, ἁμαρτάνω, ἅπαξ,
ἅλυσις, ἁρπάζω, ἅρπαξ,
ἁψίς, ἁπλώνω, ἁπαλός,
ἅλας, Ἁλικαρνασσός,
αἵρεση, ἅλωση καὶ ἁρμονία,
Αἷμος, ἁγνός, ἁψιμαχία,
ἅρμα, ἁλιεύω, ἁλωνίζω,
ἁπλοῦς, ἁρμόζω καὶ ἁγνίζω.
Τό Ε
Ἕνα, ἕξι, ἑκατό,
ἕδρα, ἕλκος, ἑρπετό,
Ἕκτωρ, Ἕλλη καὶ Ἑλλάς,
Ἑλικών καὶ ἑβδομάς
ἕλος, εἵλωτας, Ἑλένη,
ἕνωσι καὶ εἱμαρμένη,
ἑορτή, ἑστία, Ἑρμῆς,
ἑαυτός, εὑρίσκω, ἑξῆς,
ἑπτά, ἑσπέρα, ἑρμηνεία,
ὁ ἑταῖρος κι ἡ ἑταιρεία
Ἕβρος, εὕρημα, ῾Εβραῖος,
ἑπομένως καὶ τὸ ἕως.
Τό Η
Ἥλιος, ἡμέρα, ἧλος,
ἧττα, ἧπαρ, Ἥρα, ἥρως,
ἥμερος, ἡδονή, ἡνία,
ἥσυχος καὶ ἡλικία,
Ἥβη καὶ Ἡσίοδος,
ἡγοῦμαι καὶ ἡγούμενος,
ἥμισυς, Ἡρόδοτος, ἡδύς,
Ἥφαιστος, ἡφαίστειον,
Ἡρώδης κι Ἡρακλῆς.
Τό Ι
Ἵππος, ἵνα, ἱερός,
Ἱερουσαλήμ, ἱδρώς
ἵπταμαι καὶ ἱλαρός,
ἵσταμαι καὶ ἱκανός
ἱερεύς καὶ ἱκεσία,
ὁ ἱέραξ κι ἡ ἱστορία,
ἱμάντας, ἵλεως, ἱστίο,
ἱμάτιον, ἰστός, ἱδρύω.
Τό Ο
Ὅμοιος, ὁμοῦ, ὁδός,
ὅρκος, ὅπλον, ὁρμαθός,
ὅρμος, ὅριον, ὁρμή,
ὅμως, ὅσιος, ὁπλή,
ὅμιλος, ὁμίχλη, ὁμαλός,
ὅρασις, ὁμὰς καὶ ὁδηγός,
Ὅμηρος, ὁρίζω, ὅρος (ὁ),
ὅσος, ὅστις, ὅτε, ὅλος.
καί τό Ω
Ὥρα, ὥριμος, ὡραῖος,
ὡς καὶ ὧδε,
ὡσαύτως, ὥστε.