μεταφραση

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Κυριακή 5 Μαΐου 2013

Ντρεπονται και οι ιδιοι γι αυτα που κανει η Γερμανια...

05/01/2013 - 20:14
"Ντρέπομαι όταν η Γερμανία ως υπερχρεωμένη χώρα αναγκάζει άλλες χώρες να ακολουθήσουν μια αυστηρότατη πολιτική λιτότητας", δήλωσε ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας Γερμανός συγγραφές Γκίντερ Γκρας.
Μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο Phoenix, όπως αναφέρει η Deutsche Welle, τόνισε πως πρόκειται για περικοπές μέχρι τελικής πτώσης για χώρες όπως η Ελλάδα. «Δεν θα μπορέσουν να ξανασταθούν στα πόδια τους».
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο Γκίντερ Γκρας επισήμανε πως η Γερμανία είναι μια χώρα που πλήττεται από τη διαφθορά, που εκτείνεται από τον τραπεζικό τομέα μέχρι και τον αθλητισμό.
«Δεν υπάρχει λόγος για μια τέτοια υπεροπτική στάση, όπως την επιδεικνύει η Α. Μέρκελ. Αυτό μας φέρνει εχθρούς (…)», δηλώνει και προσθέτει πως με μια έξυπνη πολιτική, «όπως εκείνη που αναγκάστηκε να ασκήσει σε πολύ πιο δύσκολους καιρούς ένας Βίλι Μπραντ, θα μπορούσε να αποφευχθεί αυτό».
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τα χαμένα αριστουργήματα του Φειδία


Ο Φειδίας (περ. 490 π.Χ. - 430 π.Χ.) ήταν Έλληνας γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας, ο οποίος έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ. και θεωρείται ευρέως ως ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες της Κλασικής εποχής. Το Άγαλμα του Ολυμπίου Διός στην Ολυμπία, το οποίο φιλοτέχνησε ο Φειδίας, ήταν ένα από τα Επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
Ο Φειδίας σχεδίασε επίσης τα αγάλματα της θεάς Αθηνάς που βρίσκονταν στην Ακρόπολη των Αθηνών, δηλαδή την Αθηνά Παρθένο, που βρισκόταν μέσα στον Παρθενώνα, και την Αθηνά Προμάχο, ένα κολοσσιαίο χάλκινο άγαλμα που βρισκόταν ανάμεσα στο Ερεχθείο και τα Προπύλαια.
Τα πρώτα έργα του Φειδία ήταν αφιερωμένα εις μνήμην της νίκης των Ελλήνων στον Μαραθώνα εναντίον των Περσών. Στους Δελφούς ο Φειδίας ανήγειρε ένα γλυπτικό σύμπλεγμα από ορείχαλκο, που περιελάμβανε τα αγάλματα του Απόλλωνα και της Αθηνάς, μερικών άλλων ηρώων μαχητών και του στρατηγού Μιλτιάδη. Αργότερα κατασκεύασε τη χάλκινη Αθηνά Προμάχο που ήταν ανάθημα της Αθήνας στην Ακρόπολη από τα λάφυρα της νίκης. Το άγαλμα είχε ύψος 8-9 μέτρα και όπως αναφέρει ο περιηγητής του 2ου αιώνα μ.Χ. Παυσανίας, η αιχμή του δόρατος και η κορυφή του λοφίου από το κράνος της ήταν ορατά από το Σούνιο. Ήταν στημένο μεταξύ Προπυλαίων και Ερεχθείου, όπου διατηρείται η θεμελίωση του βάθρου.
Ο Φειδίας φιλοτέχνησε το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου για το σηκό του Παρθενώνα (446-438 π.Χ.), που είχε κολοσσικό μέγεθος και αποτέλεσε καινοτομία στην τεχνική των λατρευτικών αγαλμάτων. Όμως το έργο θα πρέπει να καταστράφηκε από την πυρκαγιά που έπληξε το εσωτερικό του ναού τον 3ο αι. μ.Χ. Έχει απομείνει ένα μέρος της θεμελίωσης του βάθρου στο δάπεδο του Παρθενώνα. Η Αθηνά Παρθένος υπήρξε μία δημιουργία που συνδύαζε τα πολύτιμα υλικά με τα μυθολογικά θέματα και συμπύκνωνε το ιστορικό παρελθόν και τη δύναμη της Αθηναϊκής δημοκρατίας του 5ου π.Χ. αιώνα. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος αναφέρει το ύψος του αγάλματος (11,544 μ.) και ο Παυσανίας αναλυτική περιγραφή. Μία ιδέα για τον τύπο του αγάλματος παρέχουν τα ρωμαϊκά αντίγραφα, όπως η Αθηνά Lenormant και η Αθηνά του Βαρβακείου (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο). Η θεά ήταν όρθια σε βάθρο ύψους 1,20 μ., φορούσε αιγίδα και πλούσια κοσμημένο κράνος. Στο δεξί της χέρι κρατούσε χρυσή Νίκη, ενώ το αριστερό άγγιζε την ασπίδα, όπου φώλιαζε το ιερό φίδι, υπόσταση του μυθικού Εριχθόνιου. Στον ξύλινο πυρήνα του αγάλματος στερεώνονταν τα ενδύματα με μορφή σφυρήλατων ελασμάτων χρυσού, ενώ το πρόσωπο και τα γυμνά μέρη της μορφής ήταν από πλάκες ελεφαντόδοντου. Ο χρυσός ζύγιζε 44 τάλαντα (1.140 χλγρ).
Η τεράστια ποσότητα χρυσού έδωσε αφορμή στους εχθρούς του Φειδία να τον κατηγορήσουν για κατάχρηση. Ο Φειδίας απέδειξε την αθωότητά του, επειδή ο Περικλής τον είχε συμβουλέψει να κάνει το χρυσό ένδυμα της Αθηνάς συναρμολογούμενο. Έτσι μπόρεσε να το αποσυναρμολογήσει και να το ζυγίσει. Το βάρος του χρυσού βρέθηκε ακέραιο κι έτσι ο Φειδίας αθωώθηκε. Όμως κατόπιν κατηγορήθηκε για αλαζονεία επειδή στην εξωτερική όψη της ασπίδας της Αθηνάς, που έφερε ανάγλυφη Αμαζονομαχία, παρέστησε σε δύο Αθηναίους πολεμιστές το πορτρέτο του Περικλή και το δικό του. Ο Φειδίας συνελήφθη και καταδικάστηκε.
Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Φειδίας πέθανε στη φυλακή, ενώ σύμφωνα με το χρονικογράφο του 4ου αιώνα π.Χ. Φιλόχωρο, μετά την ολοκλήρωση της Παρθένου ο Φειδίας εγκατέλειψε για πάντα την Αθήνα για να αποφύγει την καταδίκη και πήγε στην Ολυμπία.
Το εργαστήριό του βρισκόταν στην Άλτη. Εκεί, με τους τεχνίτες του εργαστηρίου του και συνεργάτη το γλύπτη Κολώτη, φιλοτέχνησε το κολοσσικό χρυσελεφάντινο λατρευτικό άγαλμα του Διός, ύψους 11 μ., το διασημότερο έργο του στην αρχαιότητα, ώστε περιελήφθη στα επτά θαύματα του κόσμου.
Για το άγαλμα του Διός δεν σώζεται κανένα στοιχείο εκτός από μερικές μικρές παραστάσεις σε νομίσματα της Ηλείας, που δίνουν μία γενική μόνο ιδέα της στάσεως και του σχήματος της κεφαλής. Ο θεός ήταν καθισμένος σε θρόνο με σκήπτρο στο αριστερό του χέρι και Νίκη στο δεξί. Στα σανδάλια του αναγραφόταν η επιγραφή "Φειδίας Χαρμίδου υιός μ' εποίησε Αθηναίος". Τα γυμνά μέρη του σώματος ήταν από ελεφαντόδοντο ενώ τα ενδύματα ήταν από χρυσάφι. Ο θρόνος έφερε πλουσιώτατο γλυπτικό διάκοσμο καθώς ήταν από χρυσό, ελεφαντόδοντο, έβενο και πολύτιμους λίθους.
Δυστυχώς όμως και εδώ τον Φειδία τον κυνήγησε η ίδια μοίρα, αφού ξανά κατηγορήθηκε για κατάχρηση και κλοπή χρυσού και φυλακίστηκε ως το θάνατό του. Το 408 μ.Χ. την εποχή του Θεοδοσίου ο ναός πυρπολήθηκε, και το άγαλμα καταστράφηκε ή κατατεμαχίστηκε και λεηλατήθηκε.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή ο Θεοδόσιος το 390 μ.Χ. το μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη, όπου καταστράφηκε από φωτιά το 416 μ.Χ. Ο ναός λεηλατήθηκε από τους Γότθους, και τα υπολείμματά του γίνανε χριστιανικός ναός μέχρι που γκρεμίστηκε από έναν σεισμό. Αργότερα τα ερείπια σκεπάστηκαν από την κοίτη του ποταμού Αλφειού.
Το 1875 μια γερμανική αποστολή έκανε αρχαιολογικές ανασκαφές και μέχρι το 1881 επανέφερε στο φως τα ερείπια, κάτω από τέσσερα μέτρα χώμα.
Το 1958, στη χριστιανική βασιλική που κτίστηκε στη θέση του εργαστηρίου του Φειδία, οι ανασκαφές έφεραν στο φως εργαλεία, θραύσματα από ελεφαντόδοντο, πήλινα καλούπια και λοιπό εξοπλισμό χύτευσης, καθώς και αγγείο με χαραγμένο το όνομα του Φειδία.

Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΙΟΥΣ ΚΑΙ ΒΑΚΤΗΡΙΑ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΕΞΑΣΘΕΝΙΣΜΕΝΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΟΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ


αν μπορούσαμε να δούμε σε μία κινηματογραφική ταινία την δράση του ανοσοποιητικού μας συστήματος και την προσπάθειά του....
να μας κρατήσει υγιείς εκτός

από την συγκίνηση που θα νιώθαμε
θα τρέχαμε αμέσως να το βοηθήσουμε
και θα προσέχαμε υπερβολικά να μην του γίνουμε εμπόδιο σε αυτή του την προσπάθεια...
ας το κάνουμε λοιπόν... ας το βοηθήσουμε
και ας προσέξουμε να μην του γίνουμε εμπόδιο...

το ανοσοποιητικό σύστημα είναι από τα σημαντικότερα συστήματα του οργανισμού...

αυτό είναι υπεύθυνο και αυτό καθορίζει την κατάσταση του οργανισμού...
είναι ένα σύνθετο αμυντικό και αποδοτικό σύστημα...
είναι η ασπίδα που έχει στηθεί μπροστά στους εισβολείς
ιοί...
βακτήρια
και...
ασθένειες
τίποτα δεν μπορεί να προσπελάσει ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα...
αλλά τότε γιατί πολλές-πολλές φορές το σώμα μας ασθενεί;


μα γιατί φίλοι μου ανοίξαμε την πόρτα...
μα θα πούμε δεν την ανοίξαμε...
αποκλείεται...
κάποια κερκόπορτα αφήσαμε ανοιχτή
και
από κει τρύπωσε ο εχθρός...

λοιπόν τι εξασθενεί και τι επηρεάζει αρνητικά ή θετικά το ανοσοποιητικό μας σύστημα;
πρώτα από όλα η τροφή και η διατροφή
η σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού-όπως και των περισσοτέρων συστημάτων του ανθρωπίνου σώματος-εξαρτάται από την σωστή διατροφή...
τόσο οι υποσιτισμένοι όσο και οι υπερσιτισμένοι άνθρωποι διατρέχουν μεγάλους και ίδιους κινδύνους εκδήλωσης ασθενειών
και
προσβολής από μικρόβια και βακτήρια...
είναι ηλίου φαεινότερον λοιπόν ότι για να έχουμε ένα ισχυρό
και
δυνατό ανοσοποιητικό σύστημα
απαιτείται σταθερή πρόσληψη όλων των απαραίτητων

βιταμινών....
ιχνοστοιχείων
και
ανόργανων αλάτων
και
αυτό μπορούμε να το πετύχουμε ΜΟΝΟ με την κατανάλωση ισορροπημένης δίαιτας που
θα περιλαμβάνει σε καθημερινή βάση άφθονα νωπά και ωμά φρούτα και λαχανικά
με περαιτέρω αύξηση κάποιων από αυτών
όπως

α) του λεμονιού,του οποίου ο χυμός είναι από τους καλλίτερους ενισχυτές
του ανοσοποιητικού....

β) του ροδιού....


γ) του μπρόκολου....

δ) των πορτοκαλιών.....

αύξηση των βοτάνων εκείνων που είναι γνωστά για τις ανοσοποιητικές τους ιδιότητες όπως π.χ

α) η τσουκνίδα...

β) το φασκόμηλο....

γ) το σκόρδο....

περισσότερη χρήση αιθέριων ελαίων για θεραπείες παθήσεων όπως...

η ακμή....
το έκζεμα....
ο έρπης ζωστήρ....
η αρθρίτιδα...
η candida....
που εκτός από την θεραπεία επιτυγχάνουμε και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού...

ένας άλλος καταστροφικός παράγοντας για το ανοσοποιητικό σύστημα
είναι το στρες
το στρες αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα
πολλοί ερευνητές επισημαίνουν ότι οι γιατροί πρέπει να κατανοήσουν
τον ρόλο του στρες στην παθογένεια των ασθενειών και να προτρέψουν
τους ασθενείς σε μια αλλαγή συμπεριφοράς και αντιμετώπισης γεγονότων
και καταστάσεων για να βελτιωθεί η υγεία τους...
σε παλαιότερες έρευνες όσο και σε νέες έχει αναφερθεί ότι το ψυχολογικό στρες επηρεάζει καταστροφικά το ανοσοποιητικό

το αποδυναμώνει....
το εξασθενεί και...
αποκόπτει τα δίκτυα που το συνδέουν με τα άλλα συστήματα του
οργανισμού όπως

το νευρικό
και
το ενδοκρινικό....
η μεγαλύτερη καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος παρουσιάζεται όταν το στρες είναι χρόνιο και παρατεταμένο...
τότε...
οι αρνητικές επιπτώσεις στους μηχανισμούς και στα κύτταρα του ανοσοποιητικού είναι καταστροφικές
ας θυμόμαστε λοιπόν να γελάμε γιατί
το γέλιο μπορεί να μας βοηθήσει σημαντικά να διαχειριστούμε με σωστό και εποικοδομητικό τρόπο το ψυχολογικό στρες
και
γιατί αυξάνει σημαντικά την δραστηριότητα των Τ κυττάρων...
ένα άλλος τώρα παράγοντας που επηρεάζει θετικά
και
ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι ο ήλιος...
ναι ο ήλιος...
και αυτό γιατί η βιταμίνη D η οποία
παράγεται στο δέρμα μας με την έκθεσή μας στον ήλιο
παίζει καθοριστικό ρόλο στην ενεργοποίηση των Τ-κυττάρων του ανοσοποιητικού...
τα Τ-κύτταρα όταν ένας παθογόνος οργανισμός εισέλθει στον οργανισμό
μας ενεργοποιούνται πάραυτα...
αν δεν υπάρχει βιταμίνη D τα
Τ-κύτταρα τα οποία την αναζητούν μέσα στο αίμα δεν θα αρχίσουν καν να κινητοποιούνται αναφέρουν Δανοί ερευνητές

και ερχόμαστε στην ζάχαρη!!!
μελέτες και ερευνητές δεν σταματούν
να επισημάνουν τις καταστροφικές συνέπειες της κατανάλωσης απλών σακχάρων για την σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος μας...
και
να μην ξεχάσω να επισημάνω την άκρως θετική δράση στην άμυνα του οργανισμού και
τον ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο τους στο ανοσοποιητικό μας σύστημα του Σεληνίου και του ψευδαργύρου...
αυτά τα δύο στοιχεία τα οποία βρίσκονται

το μεν σελήνιο
στα θαλασσινά...
στα αναποφλοίωτα δημητριακά...
στο κρέας
και...
στους ξηρούς καρπούς....

ο δε ψευδάργυρος
στα καρύδια...
στα φασόλια....
στα οστρακοειδή και...
στο κόκκινο κρέας....
δεν πρέπει να λείπουν από καμία ισορροπημένη διατροφή...
ας μην αμελούμε λοιπόν να φροντίζουμε τον οργανισμό μας
και...
να προσέχουμε-όσο περνά από το χέρι μας-να μην του δημιουργήσουμε ανοσολογική ανεπάρκεια.....
thalia

botanologia

Καρλ Μαρξ......

Σαν σήμερα... 5 Μάη

Ο Καρλ Μαρξ

1818 Γεννιέται στην πόλη Τριρ της Πρωσίας ο Καρλ Μαρξ. Αφού τέλειωσε το γυμνάσιο, ο Μαρξ πήγε στο Πανεπιστήμιο, στην αρχή στη Βόννη και έπειτα στο Βερολίνο όπου σπούδασε νομικά, προπαντός όμως ιστορία και φιλοσοφία. Τέλειωσε το Πανεπιστήμιο το 1841 με τη διδακτορική διατριβή για τη φιλοσοφία του Επίκουρου.

Με τον Φρίντριχ Ένγκελς συνδέθηκε το Σεπτέμβρη του 1844 στο Παρίσι, που από τότε έγινε ο πιο στενός του φίλος. Μαζί πήραν ενεργότατο μέρος στην τοτινή κοχλάζουσα ζωή των επαναστατικών ομάδων του Παρισιού (ιδιαίτερη σημασία είχε η θεωρία του Προυντόν, που ο Μαρξ την καταπολέμησε αποφασιστικά στην Αθλιότητα της Φιλοσοφίας το 1847) και επεξεργάστηκαν -παλεύοντας επίμονα ενάντια στις διάφορες θεωρίες του μικροαστικού σοσιαλισμού- τη θεωρία και την τακτική του επαναστατικού προλεταριακού σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Το 1845, ύστερα από επιμονή της πρωσικής κυβέρνησης, ο Μαρξ απελάθηκε από το Παρίσι σαν επικίνδυνος επαναστάτης και πήγε στις Βρυξέλλες. Την άνοιξη του 1847, οι Μαρξ και Ένγκελς προσχώρησαν στην «Ένωση των Κομμουνιστών» και πήραν μέρος στο II Συνέδριό της (Νοέμβρης 1847 στο Λονδίνο), όπου έπαιξαν εξέχοντα ρόλο. Με εντολή του Συνεδρίου συνέταξαν και το περίφημο Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος που εκδόθηκε το Φλεβάρη του 1848. Στο έργο αυτό εκθέτονταν με μεγαλοφυή σαφήνεια και διαύγεια η νέα κοσμοαντίληψη, ο συνεπής υλισμός που αγκαλιάζει και την περιοχή της κοινωνικής ζωής, η διαλεκτική ως η πιο ολόπλευρη και η πιο βαθιά διδασκαλία της εξέλιξης, η θεωρία της ταξικής πάλης και ο κοσμοϊστορικός επαναστατικός ρόλος του προλεταριάτου, του δημιουργού της νέας, της κομμουνιστικής κοινωνίας.

Η νέα θεωρία επιβεβαιώθηκε περίλαμπρα από την πορεία των επαναστατικών γεγονότων του 1848-1849, όπως επιβεβαιώθηκε αργότερα και απ' όλα τα προλεταριακά και δημοκρατικά κινήματα όλων των χωρών του κόσμου. Με τη νίκη της αντεπανάστασης ο Μαρξ παραπέμφθηκε σε δίκη και κατόπιν απελάθηκε από τη Γερμανία (16 Μάη 1849). Αρχικά πήγε στο Παρίσι. Απελάθηκε όμως και από κει και πήγε στο Λονδίνο, όπου έμεινε ως το τέλος της ζωής του. Από εκεί ο Μαρξ διεξήγε αμείλικτο πόλεμο εναντίον των θεωριών και των ρευμάτων του μικροαστικού και γενικότερα του μη προλεταριακού σοσιαλισμού που κυριαρχούσαν τότε. Σε μια σειρά ιστορικές εργασίες επεξεργάστηκε την υλιστική του θεωρία, αφιερώνοντας τις δυνάμεις του κυρίως στη μελέτη της πολιτικής οικονομίας. Την επιστήμη αυτή ο Μαρξ την επαναστατικοποίησε στα έργα του «Η κριτική της πολιτικής οικονομίας» (1859) και «Το Κεφάλαιο» (τ. 1, 1867).

Το 1864 ιδρύθηκε στο Λονδίνο η Ι Διεθνής, η «Διεθνής ένωση των εργατών». Ο Μαρξ ήταν η ψυχή αυτής της οργάνωσης, ήταν εκείνος που έγραψε την πρώτη «Διακήρυξή» της, καθώς και μια σειρά αποφάσεις, δηλώσεις και διακηρύξεις της. Ο Μαρξ, συνενώνοντας το εργατικό κίνημα των διαφόρων χωρών, σφυρηλάτησε μια ενιαία τακτική της προλεταριακής πάλης της εργατικής τάξης των διαφόρων χωρών. Ύστερα από την ήττα της Κομμούνας του Παρισιού («Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία του 1871») και ύστερα από τη διάσπαση της Διεθνούς από τους μπακουνιστές, έγινε αδύνατη η παραμονή της Διεθνούς στην Ευρώπη. Έτσι, μετά το συνέδριο της Διεθνούς στη Χάγη (1872) ο Μαρξ εξασφάλισε τη μεταφορά του Γενικού Συμβουλίου της Διεθνούς στη Νέα Υόρκη. Η Διεθνής εκπλήρωσε έτσι τη διεθνή της αποστολή και παραχώρησε τη θέση της σε μια εποχή απροσμέτρητα πιο μεγάλης ανόδου του εργατικού κινήματος σε όλες τις χώρες του κόσμου, συγκεκριμένα στην εποχή της ανάπτυξής του σε πλάτος, στην εποχή της δημιουργίας μαζικών σοσιαλιστικών εργατικών κομμάτων στα πλαίσια κάθε εθνικού κράτους. Η εντατική δράση στη Διεθνή και η ακόμη πιο εντατική απασχόληση του Μαρξ υπέσκαψαν οριστικά την υγεία του. Πέθανε στις 14 Μαρτίου 1883 στο Λονδίνο. (Με βάση το έργο του Β. Ι. Λένιν «Για τον Μαρξ και τον Μαρξισμό», εκδ. Σύγχρονη Εποχή)

Πηγή e-globing

ΕΝΤΟΛΗ: «Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΝΑ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ»


ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
τοῦ Ἀναστασίου Στάμου , Διευθυντοῦ ΕΠΑΛ Λευκάδος
Δὲν μᾶς φτάνει ὁ Οἰκονομικὸς πόλεμος ποὺ δέχεται σύσσωμος ὁ Ἑλληνισμός, ὑποχωρῶντας φεῦ ὁλοταχῶς καὶ συντεταγμένως μὲ ἀνοίκειες πολιτικὲς ἀποφάσεις καὶ πολλαπλὰ νομοθετικὰ διατάγματα εἰς βάρος τῶν Ἑλλήνων Πολιτῶν, ἡ Μάχη ἄναψε καὶ μὲ Ἰδεολογικὸ πόλεμο, ποὺ εἶναι ἡ χειρότερη μορφὴ πολέμου. Διότι χρειάζεται ἀφ' ἑνὸς βαθειὰ γνῶσι τοῦ ἑλληνικοῦ τρόπου νοεῖν καὶ πράττειν, ἀφ' ἑτέρου πανδερκὴ ἐπίγνωσι νὰ ἀναγνωρίζουμε τὰ ἐχθρικὰ ὅπλα καὶ μέσα «πυρός» γιὰ νὰ παίρνουμε τὰ ἀναγκαῖα ἀντίμετρα.
Πρὶν ἀπὸ δύο ἑβδομάδες (5-3-2013) καταιγισμὸς ἐγγράφων – ἀπὸ ἕξι διαφορετικὲς πηγές(!) – μᾶς ὑπεχρέωσε νὰ προβοῦμε σὲ ἐκδηλώσεις γιὰ τὴν «σχολικὴ βία καὶ τὸν ἐκφοβισμό»… Μισαλλοδοξία, ξενοφοβία, ρατσισμό, φασισμό, σιωπή, φόβο, βία (ἀμάν-ἀμάν…), ὅλα τὰ ἀρνητικὰ αὐτὰ φαντάσματα πρέπει νὰ τὰ ξορκίσουμε ὡς νέοι «καισαρόπαπες» μὲ ἄφθονο – ἐπιδοτούμενο γενναίως γιὰ νὰ δημιουργηθῇ – ὑλικὸ στὸ διαδίκτυο, γιὰ προβολὴ στὰ Σχολεῖα. «Πηγὲς» νὰ δῆτε, νὰ «ξεδιψάσετε»… Πρὶν ἀλέκτωρ ὅμως λαλήσῃ τρίς, νέο συναφὲς ἔγγραφο ἦλθε στὰ σχολεῖα: «21η Μαρτίου – Διεθνὴς ἡμέρα γιὰ τὴν ἐξάλειψη τῶν Φυλετικῶν Διακρίσεων καὶ
τοῦ Ρατσισμοῦ»! Ξέχασαν βέβαια τὸν «Ἀντισημιτισμό», ἀλλὰ μᾶλλον θὰ σκέφτηκαν ὅτι ὁ ὑπαρκτὸς Ἀνθελληνισμός τους ἔχει καὶ κάποια ὅρια. Τελικὰ οἱ διεθνεῖς «ἑορταστικὲς» αὐτὲς ἡμέρες τείνουν νὰ ξεπεράσουν σὲ ἀριθμό (καὶ ἀξία) τὶς ἐθνικές μας ἐπετείους…
Πασχίζουν παντοιοτρόπως νὰ νιώσῃ ὁ Ἕλληνας ΕΝΟΧΟΣ σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα. Γιὰ νὰ μὴν τολμᾷ νὰ ἐκφράσῃ κἄν στοιχειώδη ὑπὲρ τῶν συμφερόντων του ἄποψι, γιὰ νὰ μὴν σκεφθῇ κἄν νὰ παρατάξῃ πατριωτικὸ μέτωπο ἀντιστάσεως. Οἱ ἐπίσημες κομματικὲς δυνάμεις δυστυχῶς εἶναι γιὰ κλάματα, ἀφοῦ οἱ μὲν προσκύνησαν πασίδηλα τοὺς Παγκοσμιοποιητές (ΠΑ.ΣΟ.Κ-Ν.Δ), οἱ δὲ (τῆς Ἀριστερᾶς) κρατοῦν τὰ μπόσικα στὸ νεοταξικὸ μαντρί (μὴ καὶ στάξει σταγόνα πάνω σὲ «ταξικὸ ἀδελφό» τους), εὐθυγραμμιζόμενοι μὲ τὴν ἰδεολογικὴ τρομοκρατία ποὺ ἐξαπολύουν οἱ νεοταξίτες, τὴν ὁποία καὶ καταγγέλλουμε διὰ τοῦ παρὸντος σημειώματος. Βρῆκαν βεβαίως καὶ τὸν «μπαμπούλα» (τὴν Χ.Α), γιὰ νὰ πολεμοῦν ὅλοι μαζὶ τὸ σκιάχτρο, ἀντὶ τὸν ἀληθινὸ δαίμονα… Συστηματικὰ «βλέπουν» παντοῦ Ἀνισότητες, Διακρίσεις, Ἀποκλεισμοὺς καὶ Σύνορα, ποὺ πρέπει νὰ ἀρθοῦν…
Μᾶς χρειάζεται ἐπειγόντως Πνευματικὴ Ἡγεσία, μὲ ἑλληνικὴ ἀγωνιστικὴ ψυχή. Ἕνας Δάσκαλος τοῦ Γένους (ὡς Ρήγας, Κοραῆς) ὀφείλει νὰ κοινωνήσῃ τὶς καρδιὲς τῶν νεοραγιάδων μὲ μάχιμο φρόνημα. Ἕνας φωτισμένος Παπᾶς (ὡς Παπαφλέσσας, Πατροκοσμᾶς) νὰ βρῇ πάλι τὸν «θάνατο» ἀγωνιζόμενος γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστι τὴν ἁγία καὶ τῆς Πατρίδος τὴν ἐλευθερία. Διότι πήξαμε ἀπὸ «Ρεπούσηδες» καὶ «Δραγῶνες», ἀπὸ συμβιβασμένα «Ἱερατεῖα» τῆς ἐξυφαινόμενης παν-θρησκείας. Δὲν πρέπει, λέγει ἡ πρώτη, νὰ διδάσκουμε τὰ Ἱστορικὰ Ὁλοκαυτώματα τῶν Ἑλλήνων («οἱ σκηνὲς βίας καὶ θανάτου εἶναι ἀντιπαιδαγωγικὲς καὶ ἐπικίνδυνες γιὰ τὸν ψυχισμὸ τῶν παιδιῶν», π.χ. Σμύρνη 1922), ἀλλὰ πρέπει νὰ διδάσκουμε ἀπὸ τὸ Νηπιαγωγεῖο τὸ ἑβραϊκὸ ὁλοκαύτωμα – τὸ ὁποῖο ἑορτάζουμε μάλιστα κάθε 27η Ἰανουαρίου σὲ ὅλα τὰ σχολεῖα μας. Ἀφαιρεῖται ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ Παναγία ἀπὸ τὰ Θρησκευτικά μας (νέο βιβλίο Β΄ Γυμνασίου), ἀλλὰ εἰσέρχεται ὁ Ἀλλὰχ κι ὁ Βούδδας… καὶ ὁ Χριστὸς στὸ Κοράνι!
Μὰ εἶναι ὅλοι οἱ Πολιτισμοὶ ἴδιοι; Εἶναι ὅλες οἱ Θρησκεῖες ἴδιες; Καὶ ὅμως, στὰ ἔγγραφα τοῦ Ὑπουργείου (ἀντεθνικῆς) Παιδείας ὠρύονται «νὰ μετασχηματίσουμε τὶς δράσεις καὶ τὸν προσανατολισμό μας – ἰδιαίτερα στὴν ὑποχρεωτικὴ ἐκπαίδευσι(!) – μέσα στὸ σύγχρονο πολυπολιτισμικὸ πλαίσιο»… Τὶ σημαίνει «πολυπολιτισμός» κύριοι; Καὶ ποῦ πῆγε ὁ τηλαυγὴς παγκόσμιος Ἑλληνικὸς Πολιτισμός μας …ἀπὸ τὸ ΥΠ(Ε)ΠΘ καὶ μετά; Τὶ λέγει τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὸν σκοπὸ τῆς Ἐκπαιδεύσεως, κύριοι ἁρμόδιοι τοῦ ΥΠΔΒΜΘ ἤ ΥΠΑΙΠΘΑ; Πῶς συμβιβάζεται ἡ πολιτικὴ αὐτὴ ἐντολὴ μὲ τὴν συνταγματικὴ ἐπιταγή (ἄρθρο 16 §2) ἀναπτύξεως ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς συνειδήσεως στὰ Ἑλληνόπουλα; Μήπως ἀλλάξαμε Σύνταγμα καὶ δὲν τὸ μάθαμε; Δὲν δώσαμε ὅρκο νὰ τὸ τηροῦμε; Ποιὸς δημόσιος λειτουργὸς εἶναι λοιπὸν ὁ ἐπίορκος σήμερα;
Γιὰ νὰ δῆτε τί ὁραματίζονται οἱ νεο-γενίτσαροι: «Ἡ Ἑλλάδα ἔχει ὅλα τὰ χαρακτηριστικὰ μιᾶς «Πολυπολιτισμικῆς» κοινωνίας! Ὅλα τὰ δημόσια Σχολεῖα θὰ εἶναι «δυνάμει διαπολιτισμικά»! Πρέπει νὰ ὑπερβοῦμε τὸν «μονοπολιτισμικό (!) καὶ μονογλωσσικό»(!) χαρακτῆρα τῆς παραδοσιακῆς μορφῆς ἐκπαίδευσης!.. Ἔχει μαθητὲς γηγενεῖς καὶ ἀλλόγλωσσους! Διδασκαλία τῆς μητρικῆς γλώσσας τῶν μαθητῶν. Διδασκαλία Ἱστορίας καὶ Γλώσσας τῆς Χώρας προέλευσης». Ἀνάδειξη Ἐκπαιδευτικῶν ἀπὸ τὸ σῶμα τῶν ἴδιων τῶν μεταναστῶν! (δημοσίευμα Πανελλήνιας Ἕνωσης Σχολικῶν Συμβούλων, 2009);
Ἄλλη τοιαύτη πάλι λέγει ὅτι: «Τὸ ἐθνοκεντρικὸ σχολεῖο, εἶναι σχολεῖο τοῦ ἀπομονωτισμοῦ, ἐμποδίζει τὴ συνύπαρξη τῶν διαφορῶν κάθε εἴδους. Εἶναι σχολεῖο σὲ ὅλα δογματικό (!) Ἀξιολογεῖ τοὺς λαοὺς καὶ πολιτισμοὺς μὲ βάση τὸ αὐθαίρετο στερεότυπο τοῦ ρατσισμοῦ…» (Θ.Δραγῶνα, ἐφημ. «Αὐγή», 2010, ὅταν ἦταν εἰδικὴ γραμματέας τοῦ Ὑπουργείου μας). Εἶναι ἀπίστευτο... Τί σχολεῖο εἴχαμε μέχρι τώρα καὶ δὲν τὸ ξέραμε;! Ἀπομονωτικό, δογματικό, ρατσιστικό!; Ἀλλά, τὰ Στερεότυπα αὐτὰ κυρίες μου, εἶναι ὅλα μέσα στὸν ἄρρωστο ἐγκέφαλό σας. Ὅπου ἀκοῦτε πλέον, «ρατσισμός, ξενοφοβία, μισαλλοδοξία, διακρίσεις, ἀνοχή, πολυπολιτισμός», εἶναι ὅλα δικές τους «ἐφευρέσεις». Αὐτὰ εἶναι τὰ στερεότυπα τῶν ἐθνομηδενιστῶν, ἡ ξύλινη γλῶσσα τῶν Παγκοσμιοποιητῶν…
Πεδίο δράσεως τῶν νεοταξιτῶν δὲν εἶναι μόνον ἡ Κοινωνία λοιπόν, ἀλλὰ καὶ τὰ Σχολεῖα. Ἡ ἐπέλασις τῆς νεοταξικῆς προπαγάνδας στὰ Σχολεῖα, μέσα σ' αὐτὴν τὴν κιβωτὸ διαμορφώσεως τῶν νέων Ἑλλήνων, μέσα στὴν θερμοκοιτίδα τῆς ἐλπίδος τοῦ Γένους, ἔχει καταρτισθῆ βάσει «ντιρεκτίβας» (διὰ στόματος τοῦ ἀμερικανοεβραίου Κίσσινγκερ): «strike Greek Language, Religion, Culture, History – eliminate progress, stop domination», δηλαδή, χτυπῆστε τοὺς Ἕλληνες στὴν Γλῶσσα, στὴν Θρησκεία, στὸν Πολιτισμό, στὴν Ἱστορία – ἐξαφανίστε τὴν Πρόοδό τους, σταματῆστε τὴν Κυριαρχία τους (ὁλόκληρο τὸ ἀγγλικὸ κείμενο δημοσιευμένο στὴν ἐφημερίδα «Turkish Daily», 17/02/1997, γιὰ τοὺς …δύσπιστους). Ὑπάρχει κανεὶς ποὺ θὰ ἀμφισβητήσῃ σήμερα εἴτε τὸ κείμενο αὐτὸ εἴτε τὸ ἀποτέλεσμά του; (Περισσότερα στοιχεῖα στὸ νέο ὑπὸ ἔκδοσιν βιβλίο μου «Ἑλληνικὴ Παιδεία καὶ Ἐκπαίδευσις «αὐτοκτονίας»).
«Καλοῦμε τοὺς ἐκπαιδευτικοὺς καὶ τοὺς μαθητές, γράφει τὸ τελευταῖο ἔγγραφο – ὑπογεγραμμένο φεῦ ἀπὸ τὸν Ὑφυπουργὸ Παιδείας μας – καθημερινὰ νὰ σχεδιάζουν καὶ νὰ ὑλοποιοῦν ἐκπαιδευτικὲς δράσεις προωθῶντας τὴν ἐπίσημη ἐκπαιδευτικὴ πολιτικὴ τῆς χώρας… ἀποκρούοντας κάθε ρατσιστικὴ πρόκληση»! Τὸ ποιὸς ὑπαγορεύει αὐτὴν τὴν πολιτικὴ δὲν ἀναφέρει φυσικά, ἀλλὰ ἐλπίζω νὰ καταλάβατε, ὅπως καὶ περὶ ποίας «πολιτικῆς» πρόκειται…

 
ΑΝΤΙΜΕΤΡΟΝ: Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ
Τὴν Παρασκευὴ 22 Μαρτίου, κατὰ τὴν σχολικὴ ἑορτὴ τοῦ ΕΠΑΛ Λευκάδας ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς Ἐθνεγερσίας, θὰ τιμηθῇ ὁ ἀπόφοιτος τοῦ Τεχνικοῦ Λυκείου Λευκάδας Μενέλαος Ζακυνθινὸς διὰ τὴν ἔκδοση ποιητικῆς του συλλογῆς.
Τὸ Σάββατο 23 Μαρτίου, ὥρα 18.30΄ στὸ Ξενοδοχεῖο «ΙΟΝΙΟΝ ΣΤΑΡ», θὰ παρουσιαστῇ τὸ ἐν λόγῳ ἐπίκαιρο ὅσο καὶ διαχρονικὸ καὶ ἐθνωφελὲς βιβλίο «Βιο-πορίσματα», μὲ προβολὴ εἰκόνων καὶ κειμένων, ἀπὸ τὸν συγγραφέα διευθυντὴ τοῦ ΕΠΑΛ Ἀναστάσιο Στάμου.
Ἰδοὺ ἀποσπάσματα ὡς δεῖγμα γραφῆς τοῦ νέου Λευκαδίτη ποιητοῦ:
«Κράτα με μάνα γῆ στὴν ἀγκαλιά σου,
μὴν τοὺς ἀφήσεις νὰ μὲ πάρουν ἀπὸ σένα,
φτάνουν τὰ τόσα μάρμαρα σπασμένα,
ὥς πότε οἱ βέβηλοι θὰ συντρίβουν τὰ παιδιά σου;
Κρύψε με μάνα γῆ στὰ ἔγκατά σου,
εἶναι τὸ χῶμα σου ἱερὸ ποὺ μὲ σκεπάζει,
κι ἄν τῶν κιόνων μου τὸ χρῶμα ξεθωριάζει,
διόλου μὴ νοιάζεσαι καὶ κράτα με κοντά σου.
Ξέρω πὼς μέσα σου δὲν θὲς ἄλλο νὰ μ' ἔχεις,
στὸ φῶς τοῦ ἥλιου θὲ νὰ βγῶ νὰ καμαρώσω,
μὲ μιᾶς περίτρανο ἀνάστημα νὰ ὀρθώσω,
κι ἐσὺ τριγύρω μὲ ἀνθοὺς νὰ μὲ στολίσεις…
(«Παράκληση ἑνὸς ναοῦ»)
Αὐτὴ τὴ γῆ ποὺ ἐσὺ πατᾶς, ἄντρες τρανοὶ πατῆσαν!
Τὴ γνώση καὶ τὸ αἷμα τους δῶσαν στὴ χώρα ἐτούτη!
Ἄν ἔχεις αἷμα ἑλληνικὸ καιρὸς νὰ τὸ ἀποδείξεις!
Γιατὶ ὁ χρόνος στέρεψε καὶ οἱ ψυχὲς πενθοῦνε,
καὶ τῶν πατέρων σου οἱ μορφὲς δικαίωση προσμένουν!
(«Ἄν ἔχεις»)

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΣΤΟΝ ΑΞΙΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΡΙ «ΝΕΟ-ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΥ»

ΤΟ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
τοῦ Ἀναστασίου Στάμου
Ὅσοι νοιάζονται καὶ ἀγαποῦν τὸ Ἔθνος μας γνωρίζουν ὅτι ἔχει τέσσερα ἰσχυρὰ θεμέλια, διαχρονικῶς, τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ προβάλουμε. Τὸ Ὅμαιμον, τὸ Ὁμόγλωσσον, τὸ Ὁμόθρησκον καὶ τὸ Ὁμότροπον. Ἤτοι, τὴν κοινὴ καταγωγὴ καὶ γλῶσσα, τὴν ἴδια θρησκεία, τὰ κοινὰ ἤθη καὶ ἔθιμα (παραδόσεις καὶ πολιτισμό). Τοῦτο ἔχει ὁρισθῆ ἤδη πρὶν ἀπὸ χιλιάδες χρόνια: «Τὸ Ἑλληνικόν, ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον, καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ θυσίαι, ἤθεά τε ὁμότροπα» (Ἡρόδοτος). Μπορεῖ νὰ μὴν ἔχουμε πάντοτε Κράτος (δική μας δηλαδὴ Ἀρχή), ὅμως Ἔθνος καὶ Πατρίδα εἴχαμε ἀνέκαθεν. Θὰ ἀναδείξουμε μὲ τὸ παρὸν σημείωμα τὸ Ὁμόθρησκον, γιὰ νὰ καταδείξουμε στοὺς ἀμφισβητοῦντες τὴν συνέχεια τοῦ Ἔθνους μας, ὅτι καὶ ἐπ' αὐτοῦ τοῦ ζητήματος δὲν ἔχει ἀλλάξει τίποτε ἐπὶ τῆς οὐσίας στὴν Θρησκεία τῶν Ἑλλήνων ἀνὰ τοὺς αἰῶνες. Ἀρκεῖ μιὰ μικρὴ ὑποχώρησις ἔνθεν καὶ ἐκεῖθεν ἀπὸ ἀκρότητες καὶ στερεότυπα (δόγματα), ἀρκεῖ μία στοιχειώδης παραδοχή, ὥστε μποροῦμε νὰ φέρουμε φῶς καὶ ἐλπίδα πνευματικῆς ἀναγεννήσεως στὸν Ἑλληνισμό, ἀντὶ ἐχθρότητος, πνευματικοῦ διχασμοῦ (1) καὶ ἐν τέλει μαρασμοῦ, ποὺ λειτουργεῖ πρὸς ὄφελος τῆς Pax Judaica, τῆς New World Order (Νέας Παγκοσμίου Τάξεως ἤ Παγκοσμιοποιήσεως) ποὺ μᾶς ἐπιτίθεται μὲ ὅλα τὰ μέσα.
Παρ' ὅλες τὶς κατὰ καιροὺς ἐμφύλιες διαμάχες τὰ θρησκευτικά μας πρότυπα παραμένουν ἀκλόνητα. Προσέτι, οἱ Τελετὲς καὶ οἱ Ἑορτές, οἱ Ναοὶ καὶ οἱ Πανηγύρεις, ἐξακολουθοῦν μὲ πάνδημο πανελλήνιο χαρακτῆρα καὶ μὲ τὰ ἴδια ἐν γένει χαρακτηριστικὰ, ὅπως στὴν ἀρχαιότητα. Δυστυχῶς οἱ ἀδαεῖς (οἱ ἀμόρφωτοι) καὶ οἱ φανατισμένοι − Ἰουδαιοχριστιανοὶ καὶ Δωδεκαθεϊστές − δὲν τὸ βλέπουν αὐτό, παρὰ ὑβρίζονται μεταξύ τους δημοσίως, προκαλῶντας μέγιστο κακὸ στὴν συνοχὴ τοῦ Ἔθνους. Ἡ εὐθύνη ἀνήκει βεβαίως στοὺς νῦν θεολόγους καὶ Ἱερεῖς μας, διότι ἔχουν τὴν πρώτη ἁρμοδιότητα στὸ ζήτημα τῆς Θρησκείας τοῦ Ἔθνους τῶν Ἑλλήνων. Ἄν θέλουμε νὰ λεγώμεθα Ἑλληνο-Χριστιανοί, πρέπει νὰ ξεκινᾶμε μὲ τὰ πρὸ Χριστιανισμοῦ θρησκευτικά μας πρότυπα, μὲ τὰ δικά μας θεολογικὰ ἀρχέτυπα (καὶ ὄχι μὲ τὰ Ἰουδαϊκά). Φθάνει πιὰ μὲ τὴν ἑβραϊκὴ Βίβλο – τὴν «Μυθολογία» τῶν «ἡρώων» τοῦ Ἰσραήλ (Ἀβραάμ, Μωυσῆ, Δαυΐδ, Σολομῶντα, «Προφῆτες») − λὲς καὶ δὲν ἔχουμε δικούς μας Ἥρωες-Ἁγίους Προπάτορες (Κάδμο καὶ Ἁρμονία, Σεμέλη καὶ Διόνυσο Γ΄, Εὔμολπο καὶ Τριπτόλεμο, Περσέα καὶ Ἡρακλῆ) ὡς φωτεινὰ παραδείγματα ὁμοιώσεως. Ὀφείλουμε λοιπὸν νὰ ἀναγνωρίσουμε τὴν πλούσια καὶ ἔνδοξη «παλαιὰ διαθήκη» τοῦ δικοῦ μας λαοῦ, καὶ νὰ ἀποτινάξουμε τὸν ζυγὸ τῆς Ἰουδαϊκῆς δῆθεν «διαθήκης» (2) τοῦ ψευδοθεοῦ Ἰεχωβᾶ. Δηλαδὴ νὰ παύσουμε νὰ παραδεχώμεθα τὰ γεωπολιτικὰ «ὄνειρα» τοῦ Ἰσραὴλ πρὸς ἐξολόθρευσιν τῶν Ἐθνῶν (3) − μιὰ καθαρὰ ὑλιστικὴ ἰδεοληψία ποὺ οὐδόλως νοεῖται ὡς θρησκεία κατὰ τὴν ἑλληνικὴ ἀντίληψι − ὅπως ἀποδεικνύεται εὐκόλως μέσα ἀπὸ τὰ «ἱερά» τους κείμενα, ποὺ μᾶς ἐπέβαλαν ὡς «κιπά» πάνω στὴν κεφαλή. Ἔχουμε ὅθεν πνευματικὴ ἰουδαϊκὴ κατοχὴ δεκαέξι αἰώνων. Δὲν ἔχει καμμία σχέσι τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ Πατὴρ Θεὸς τῆς Ἀγάπης, ποὺ ἐπικαλούμεθα οἱ Ἕλληνες διαχρονικῶς, μὲ τὸν «θεό» τῶν Ἑβραίων καὶ τὶς ἀποκρουστικὲς ἰδιότητές του (4).
Ὁ Πατὴρ Θεὸς τῶν Ἑλλήνων, ἡ Θεομήτωρ Παναγία καὶ ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς συνθέτουν σήμερα τὰ ἱερὰ πρόσωπα τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, τὰ ὁποῖα ἐπικαλούμεθα προσευχόμενοι («Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς»). Τὴν Παναγία καὶ τὸν Χριστὸ ἐπικαλούμεθα μάλιστα συνεχῶς καὶ ἀσπαζόμεθα στοὺς Ναούς μας ἀναπαριστῶντας τους μὲ Εἰκόνες («εἴδωλα», ἄν θέλετε), ἀριστερὰ καὶ δεξιὰ τῆς κεντρικῆς Πύλης τοῦ Ἱεροῦ (ἀλλὰ καὶ μέσα σὲ κάθε ἑλληνικὴ οἰκία ἔχουμε Εἰκόνες). Ὁ Πατὴρ εἶναι ὁ Πανάγαθος καὶ Ἀθάνατος Δημιουργὸς Θεός μας. Δεχόμεθα ἐπίσης ὅτι τὰ πάντα ἐγένοντο διὰ τοῦ Υἱοῦ-Λόγου, ὡς λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης: «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος. Πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἕν ὅ γέγονεν. Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων». Ἡ Ζωὴ λοιπὸν εἶναι τὸ εἰδοποιὸν στοιχεῖο τοῦ Θεοῦ μας.
Μὰ αὐτὰ ἀκριβῶς ἐπικαλοῦνται οἱ Ἕλληνες διαχρονικῶς, μὲ ἄλλα ὀνόματα. Ἀπὸ τὸν Θεολόγο τῶν Ἑλλήνων Ὀρφέα παρελάβαμε τὸν Ἕνα καὶ Ἀληθινὸ Θεὸ Πατέρα («ὥς φησιν ὁ θεολόγος»-Πρόκλος). Οἱ ἰδιότητές του εἶναι ἴδιες καὶ ἀπαράλλαχτες ὥς σήμερα. Μὴν προβάλουμε τὶς ἀρχαῖες λαϊκὲς ἀντιλήψεις καὶ τὰ ποιητικὰ παραμύθια, ποὺ θέλουν τοὺς θεοὺς νὰ μοιάζουν μὲ τοὺς ἀνθρώπους προσδίδοντάς τους ἐλαττώματα. Αὐτὰ χρησιμοποιοῦν οἱ ἐχθροί μας! Ἡ Ἱστορία μας εἶναι τόσο παλαιά, ἀφοῦ οἱ Ἕλληνες ἔζησαν τὴν Τιτανομαχία, τὸν προκατακλυσμιαῖο πολιτισμὸ καὶ τὴν ἐκστρατεία τοῦ Διονύσου Α΄ στὶς Ἰνδίες, καθὼς καὶ τὴν ἐπίθεσι καὶ ἀπόκρουσι τῶν Ἀτλάντων. Οἱ Ἕλληνες θυμοῦνται τὴν Τριτωνίδα λίμνη πρὶν γίνῃ ἔρημος Σαχάρα! Ὅλα αὐτὰ συνέβησαν πρὶν καὶ κατὰ τὴν τῆξι τῶν τελευταίων παγετώνων, ποὺ ἐπέφεραν τοὺς τρεῖς μεγάλους κατακλυσμούς. Αὐτὰ ἐρευνῶνται σήμερα ἀπὸ τὴν νέα ἐπιστήμη τῆς Γεωμυθολογίας. Ἡ Ἀνθρωπότης ἐπέστρεψε μὲν στὴν ἐποχὴ τοῦ λίθου, ἀλλὰ οἱ Ἕλληνες κατέγραψαν πολλὰ δεδομένα τῆς παμπάλαιας ἐποχῆς τοῦ Διὸς καὶ τῶν Διογενῶν. Οἱ προκατακλυσμιαῖοι αὐτοὶ ἡγέτες «θεοποιήθηκαν» στὴν μνήμη τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων…
Ἀλλὰ ὅπως σήμερα ἀνατρέχουμε στὰ θεολογικὰ κείμενα καὶ στὸ Εὐαγγέλιο, ὅταν πρόκειται νὰ μελετήσουμε τὸ Θεῖον, ἔτσι καὶ πρὸ Χριστιανισμοῦ ὑπῆρχαν οἱ Ἱεροὶ Ὕμνοι (οἱ Προσευχές μας), τὰ Ἱερὰ Μυστήρια καὶ οἱ Ἱερεῖς μας, οἱ Ναοὶ μὲ τὰ Ἀγάλματα τῶν Θεῶν (ἀντιστοίχως σήμερα ἔχουμε τὶς Εἰκόνες) καὶ πολλὲς περιοδικὲς ἐτήσιες Ἑορτές. Σημασία ἔχει λοιπὸν τί λέγουν περὶ Θεοῦ οἱ Θεολόγοι τοῦ Γένους, οἱ Φιλόσοφοι καὶ οἱ Ἱερεῖς, ἰδίως δὲ τὰ ἱερὰ κείμενα τῶν Ἑλλήνων, τὰ ὁποῖα μᾶλλον δὲν διαβάζουν οἱ σημερινοὶ Ἱερεῖς καὶ θεολόγοι μας (…ἀφοῦ ἀκόμα κάποιοι νομίζουν ὅτι εἶναι «δαιμονικά»!).
Ὁ «Ὕμνος εἰς Δήμητραν» ἀναφέρει τὸν θάνατο τῆς Κόρης (ὡς τὴν ἀπαγωγή της ἀπὸ τὸν Ἅδη) καὶ κατόπιν τὴν ἐπάνοδό της στὴν ζωή: «Αὖτις ἄνει ὡς μέγα θαῦμα»! Τὸ θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως ἐτελεῖτο λοιπὸν στὰ Ἐλευσίνια Μυστήρια. Σήμερα, ἀντὶ τῆς Κόρης ἔχουμε τὴν Ἀνάστασι τοῦ Υἱοῦ. Τὸ πένθος τῆς Μητρός (ἡ ἐπιτάφιος ἀκολουθία) διεδέχετο τότε τὸ «φῶς ἱλαρόν» (ἡ Περσε-φόνη γινόταν Φερσέ-φασσα). Ποιὸ φῶς ἐξακολουθοῦμε νὰ ἀνάβουμε ἀναστάσιμα («δεῦτε λάβετε φῶς»); Καὶ σὲ τὶ διαφέρει ἡ προετοιμασία τῶν πιστῶν σήμερα; «Ἐνήστευσα, ἔπιον τὸν κυκεῶνα, ἔλαβον ἐκ κίστης ἐγγευσάμενος». Εἴχαμε λοιπὸν «θεία κοινωνία» τῶν Μυστῶν, μετὰ ἀπὸ περίοδο νηστείας καὶ πνευματικῆς προετοιμασίας. «Γεγόνασι καὶ εὐσεβέστεροι καὶ δικαιότεροι καὶ κατὰ πᾶν βελτίωνες ἑαυτῶν οἱ τῶν Μυστηρίων κοινωνήσαντες» (Διόδωρος Σικελιώτης). Οἱ Εὐμολπίδες ἱερεῖς ἦσαν οἱ «καλοὶ Ψάλτες», ὡς δηλοῖ τὸ ὄνομα (Εὔμολπος – εὖ καὶ μέλπω, Μελπομένη ἡ Μοῦσα, μολπὴ εἶναι ὕμνος, ᾠδή).
Ἄς γνωρίσουμε τώρα τὸν «ἄγνωστο» (ἀδίδακτο) Θεὸ τῶν Ἑλλήνων. «Θεὸν εἶναι ἀθάνατον, λογικόν, τέλειον, κακοῦ παντὸς ἀνεπίδεκτον» (Ζήνων). «Ὁ Λόγος ὥσπερ πλάστης ἀγαθὸς καλὸν τῇ ψυχῇ περιτίθησι σχῆμα» (Σωκράτης). «Αὐτὸν τὸν Θεόν… ὅς δὴ ἄφθαρτός ἐστι καὶ ἀγέννητος, δημιουργός…», «Ζῆνα δὲ καλοῦσι παρ' ὅσον τοῦ ζῆν αἴτιός ἐστιν» (Ζήνων). «Ὦ Ζεῦ, πάτερ Ζεῦ, σὸν μὲν οὐρανοῦ κράτος» (Ἀρχίλοχος). «Ἕν τ' εἶναι Θεὸν καὶ Νοῦν καὶ Εἱμαρμένην καὶ Δία», «πολλαῖς προσηγορίαις προσονομάζεται κατὰ τὰς δυνάμεις» (Ζήνων).
Δηλαδή, ἕνας εἶναι ὁ Θεός, ἀθάνατος, τέλειος, ἀγαθός, δημιουργός, ἀλλὰ τοῦ δίνουμε πολλὰ ὀνόματα, ἀνάλογα μὲ τὴν ἰδιότητα ποὺ θέλουμε νὰ ἐκφράσουμε. Ἄν πρόκειται γιὰ τὴν Σοφία τοῦ Θεοῦ, τότε τὴν ὀνομάζουμε Ἀθηνᾶ (ἀ-θεονόα, ἡ τοῦ Θεοῦ νόησις − Σωκράτης). Τὸ ὄνομα πάντως τοῦ οὐρανίου Πατρὸς εἶναι Ζεύς. Ὁ Ζεύς, γενικὴ τοῦ Ζηνός − διότι ἐκφράζει τὴν Ζωήν − ἤ τοῦ Διός − διότι ἐκφράζει τὸ Φῶς − καὶ μᾶς συνδέει ἐπίσης μὲ τὸ ἀπώτατο ἐθνικο-ἱστορικό μας παρελθόν! Ἡ Διὸς Πολιτεία ἀναφέρεται ἀπὸ τὸν Διόδωρο: «…παρεχόμενος ἑαυτὸν πᾶσιν ἐπιεικῆ καὶ φιλάνθρωπον, ὥστε ὑπὸ τοῦ πλήθους ΠΑΤΕΡΑ προσαγορευθῆναι». Εὐ-δία λέγεται ἡ φωτεινὴ ἡμέρα. Ἔμεινε ὡς day στὰ Ἀγγλικά. Ἀλλὰ καὶ οἱ Χριστιανοὶ Ἰταλοί, ὅταν ἐπικαλοῦνται τὸν Θεό, λέγουν «Δία μου» (mios Dios). Ὁμοίως οἱ Ἰσπανοὶ λέγουν «mio Dio». Ὁμοίως καὶ οἱ Γάλλοι «mon Dieu»! Φῶς καὶ Ζωὴ παρέχει ἄρα ὁ Θεὸς παρ' Ἕλλησιν, ὅπως λέγει καὶ τὸ Εὐαγγέλιο! Καμμία σχέσι μὲ τὸν θανατηφόρο «ἑβραῖο θεὸ» Ἰεχωβᾶ (5).
Μὰ καὶ ἡ ἔννοια τοῦ Λόγου προέρχεται ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. «Ἔστι δὲ Εἱμαρμένη αἰτία τῶν ὄντων εἰρομένη, ἤ Λόγος καθ' ὅν ὁ κόσμος διεξάγεται» (Διογένης Λαέρτιος). «Εἱμαρμένη ἐστὶν ὁ τοῦ κόσμου Λόγος, ἤ Λόγος τῶν ἐν τῷ κόσμῳ προνοίᾳ διοικουμένων. Ἤ Λόγος, καθ' ὅν τὰ μὲν γεγονότα γέγονε, τὰ δὲ γινόμενα γίνεται, τὰ δὲ γενησόμενα γενήσεται». «Πάντα δὲ γίνεται φύσει καὶ εἱμαρμένῃ καὶ οὐκ ἔστι τόπος ἔρημος προνοίας. Πρόνοια δέ ἐστιν αὐτοτελὴς Λόγος τοῦ ἐπουρανίου Θεοῦ» (Στοβαίου Ἀνθολόγιον). «Ἑνὸς Λόγου τοῦ ταῦτα κοσμοῦντος καὶ μιᾶς Προνοίας ἐπιτροπευούσης» (Πλούταρχος-Ἱερεὺς τῶν Δελφῶν).
Τὸ συμπλήρωμα τῆς Ἁγίας Τριάδος εἶναι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα («ἐν εἴδει περιστερᾶς») ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ Πατρός (6). Τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐπίσης ἐπικαλούμεθα στὶς προσευχές μας («Βασιλεῦ οὐράνιε παράκλητε, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν») (7). Στὸ φωτοστέφανο τοῦ Χριστοῦ ἀναγράφουμε «Ο ΩΝ», ποὺ σημαίνει «αὐτὸς ποὺ ὑπάρχει» (παρμένο ἀπὸ τὸ ἀέτωμα τοῦ ναοῦ τοῦ Ἀπόλλωνος στοὺς Δελφούς, τὸ περίφημο ἐν Δελφοῖς «ΕΙ»)… Ὅλα εἶναι μία θαυμαστὴ συνέχεια, ὅσο κι ἄν ἀλλάζουν τὰ Ὀνόματα καὶ οἱ Εἰκόνες, λόγῳ ἱστορικο-πολιτικῶν συγκυριῶν. Ὅσο γιὰ τὴν Μαρία, τὴν θνητὴ μητέρα τοῦ Ἰησοῦ …μὰ εἴχαμε προηγουμένως τὴν Σεμέλη, τὴν θνητὴ μητέρα τοῦ Διονύσου Γ΄ (τοῦ Υἱοῦ τοῦ Πατρός). «Ὑπ' ἀρρήτοισι βουλῆσι (τοῦ Θεοῦ) τοκῆος ἐκ Σεμέλης περὶ κόσμου ἀναβήσῃ νέος Διόνυσος» (Πρόκλος, Ὕμνος εἰς Ἀθηνᾶν). Διόνυσος-Ἴακχος ἐκφράζουν τὴν θνητὴ καὶ τὴν ἀθάνατο φύσι τοῦ Υἱοῦ. Ὅπως λέγουμε σήμερα Ἰησοῦς-Χριστός! Τὸ ἐπίθετο «Παναγία» κατ' οὐσίαν ἀναφέρεται στὴν παμμήτειρα (μεγάλη μητέρα μας). «Δηοῖ παμμήτειρα, θεὰ πολυώνυμε, σεμνὴ Δήμητερ» (Ὀρφικὸς Ὕμνος). Διότι οἱ Ἕλληνες παραδέχονται καὶ Μητέρα, ἐκτὸς ἀπὸ Πατέρα. Μήτηρ-Κόρη καὶ Πατήρ-Υἱός, εἶναι τὰ θεολογικά μας ἀρχέτυπα, σὲ πλήρη ἁρμονία καὶ ἰσορροπία (ἰσότητα). «Γῆς παῖς εἰμὶ καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος, αὐτὰρ ἐμοὶ γένος οὐράνιον», λέγει ὁ Θεολόγος Ὀρφεύς. Ἔτσι τελικῶς σήμερα ἔχουμε: ΠΑΤΗΡ-ΜΗΤΗΡ-ΥΙΟΣ (Θεός-Παναγία-Χριστός).
Ἄς μὴν ἀφήνουμε λοιπὸν τὸ Δόγμα καὶ τὴν Διχόνοια νὰ κυριαρχοῦν στὴν Διάνοια τῶν Ἑλλήνων. Εἴμαστε λίγοι πλέον καὶ ἄρα εὐάλωτοι. Χρειαζόμαστε Ἑνότητα καὶ Δύναμι, γιατὶ οἱ καιροὶ εἶναι χαλεποί. «Ἑκὰς οἱ βέβηλοι» ἔλεγε ὁ Ἱεροφάντης τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων. Ἀρκετὰ βεβηλώθηκαν τὰ ἱερά μας. Πρέπει νὰ τιμοῦμε τοὺς προγόνους μας καὶ νὰ μὴν τοὺς ὑβρίζουμε ὡς «εἰδωλολάτρες», υἱοθετῶντας τὴν ἑβραϊκῆς ἐμπνεύσεως «ρετσινιά», λόγῳ ἀνεικονικότητος τοῦ δικοῦ τους «θεοῦ» Ἰεχωβᾶ (καὶ ἀνικανότητός των γιὰ Καλὲς Τέχνες). Οἱ σοφοὶ πρόγονοι εἶχαν πλῆρες Θεολογικὸ Σύστημα, ἀληθινὴ Θρησκεία, ποὺ δυστυχῶς πολεμήθηκε λυσσωδῶς ἀπὸ τοὺς μισαλλόδοξους Ἰουδαιόφρονες (8) καὶ «ἀπαγορεύεται» ἀκόμα ἡ μελέτη της. Πρέπει νὰ γνωρίζουμε, ὅτι ἐξ ὁρισμοῦ τῆς ἐννοίας, «Θρησκεία» ἐννοοῦνται τὰ Μυστήρια: «Ὀρφεὺς μυστήρια θεῶν παρέδωκεν, ὅθεν καὶ θρησκεία τὰ μυστήρια καλεῖται, ἀπὸ τοῦ Θρακὸς τοῦ Ὀρφέως» (Σουΐδας)! Δηλαδή, ἡ λέξις-ἔννοια «Θρησκεία» εἶναι μιὰ ἑλληνικὴ ὑπόθεσις καὶ δὲν τὴν χαρίζουμε στοὺς Ἑβραίους…
Ὑποσημειώσεις:
(1). Ἀφορμὴ γιὰ τὸ παρὸν σημείωμα ἔδωσε ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ, μὲ τὴν ἀνακοίνωσί του περί «παγανισμοῦ» μελῶν τῆς Χ.Α. Ἄν καὶ εἶναι παλληκάρι ποὺ ὀρθώνει ἀνάστημα στὴν Pax Judaica, ἐν τούτοις πάσχει, ὡς φαίνεται, ἀπὸ τὸ σύνδρομο τοῦ διχασμοῦ (καὶ τῆς μισαλλοδοξίας), ποὺ ὑπαγορεύει ὁ Ἰουδαιοχριστιανισμός. Ὑβρίζει τὸν Θεὸ Πατέρα τῶν Ἑλλήνων, τὸν Δία, ἐνῷ καθαγιάζει τὸν ἀνθρωποκτόνο «θεό» τῶν Ἑβραίων. Δὲν προστατεύουμε ὅμως ἔτσι τὸ Ἑλληνικὸν Γένος, ἐκφράζοντας μῖσος γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ «παλαιὰ διαθήκη»… Ὡς Ἑλληνο-Χριστιανός, ἔπρεπε νὰ ἐκφρασθῇ ἑλληνοπρεπῶς, ἀναδεικνύοντας τὸ Ὁμόθρησκον τῶν Ἑλλήνων, τὴν ἑνότητα καὶ συνέχεια τῆς Θρησκείας μας, ὡς πράττομεν ἐνταῦθα. Ἄς βγάλουν (ἐπιτέλους) τὸ «κιπά» ἀπὸ τὴν κεφαλή τους οἱ Ἅγιοι Πατέρες, καὶ ἄς μὴν προκαλοῦν τὴν ἐθνικοθρησκευτικὴ μνήμη καὶ δόξα τῶν Ἑλλήνων…
(2). «Τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἔκαμε Διαθήκην ὁ Κύριος πρὸς τὸν Ἄβραμ λέγων, εἰς τὸ σπέρμα σου ἔδωκα τὴν γῆν ταύτην, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ Αἰγύπτου ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου, τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου»...! (Γένεσις-Βίβλος). Ἡ κατάκτησις ὅλης τῆς Μέσης Ἀνατολῆς εἶναι λοιπὸν ἡ περιβόητος «παλαιὰ διαθήκη» τοῦ «θεοῦ»… Ἄν εἶναι τοῦτο «ἱερὸν» κείμενο καὶ «ἀληθινὸς» αὐτὸς ὁ «θεός», ποὺ πρέπει νὰ πιστεύουμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, τότε εὐχαριστοῦμε ἀλλά …δὲν θὰ πάρουμε.
(3). «Θέλετε καταστρέψει πάντας τοὺς τόπους, ὅπου τὰ ΕΘΝΗ, τὰ ὁποῖα θέλετε κυριεύσει… καὶ θέλετε κατεδαφίσει… καὶ συντρίψει… καὶ κατακαύσει… καὶ κατακόψει… καὶ ἐξαλείψει τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἐκ τοῦ τόπου ἐκείνου» (Δευτερονόμιον). Ἐπειδὴ δὲν ἀποτελοῦν ἔθνος οἱ Ἑβραῖοι – εἶναι δηλαδὴ οἱ περιτετμημένοι κάθε φυλῆς (οἱ σημίτες – οἱ φέροντες τὸ σημεῖον τῆς περιτομῆς, ἤτοι τὸ σημάδι τῆς διαθήκης τοῦ Γιαχβέ, τῆς θεϊκῆς δῆθεν συμφωνίας νὰ κατακτήσουν ὅλη τὴν Μέση Ἀνατολή) − μισοῦν τὰ ἔθνη καὶ πρωτίστως τὸ γνήσιον ἔθνος τῶν Ἑλλήνων. Τοῦτο βεβαίως ἰσχύει γιὰ τὴν ἡγεσία τους (Ραββίνους καὶ Σιωνιστές), ὄχι γιὰ τὸν λαό, ὁ ὁποῖος λαὸς ὑποφέρει τὰ πάνδεινα ἐξ αἰτίας τους χωρὶς νὰ φταίῃ σὲ τίποτε.
(4). «…Ἀποκτενεῖς ἀπὸ ἀνδρὸς ἕως γυναικός καὶ ἀπὸ νηπίου ἕως θηλάζοντος καὶ ἀπὸ μόσχου ἕως προβάτου καὶ ἀπὸ καμήλου ἕως ὄνου» (Βασιλειῶν Α΄). Ὁ ὁρισμὸς τῆς Γενοκτονίας καὶ τοῦ Ὁλοκαυτώματος! «Καὶ καταναλώσει Κύριος ὁ Θεός σου τὰ ἔθνη… Καὶ παραδώσει αὐτοὺς Κύριος ὁ Θεός εἰς τὰς χεῖρας σου καὶ ἀπολέσει αὐτοὺς ἀπωλείᾳ μεγάλῃ, ἕως ἄν ἐξολοθρεύσῃ αὐτούς…» (Δευτερονόμιον). Ἀσίγαστο μῖσος γιὰ τὰ ἔθνη! «Τοὺς βωμοὺς αὐτῶν θέλεις καταστρέψει, καὶ τὰ εἴδωλα αὐτῶν θέλεις συντρίψει, καὶ τὰ ἄλση αὐτῶν θέλεις κατακόψει». Ἄρα αὐτοὶ μᾶς θεωροῦν «εἰδωλολάτρες», καὶ πρέπει νὰ καταστρέψουν τὰ ἱερά μας, διότι ἔτσι προστάζει ὁ Ἰεχωβᾶς! Μισαλλοδοξία καὶ καταστροφομανία… (ἀπαξιῶ νὰ προφέρω τὴν λέξι «ρατσισμός», διότι δὲν εἶναι ἑλληνική − ὅπως καὶ ὁ «παγανισμός» σεβάσμιε Πατέρα Σεραφείμ).
(5). Ποιός εἶναι λοιπὸν ὁ «Σατανᾶς» ἐκ τῶν δύο, ὁ Ζεὺς ἤ ὁ Γιαχβέ; Οἱ ἰδιότητές τους πάντως, βάσει τῶν ἱερῶν κειμένων τῶν δύο λαῶν, ἀποδεικνύουν ποιός ἐκ τῶν δύο εἶναι ψεύτικος θεός. Ἀλλά, πῶς κατάφεραν τόσους αἰῶνες νὰ συντηροῦν τὸ ψεῦδος, ἀντιστρέφοντας μάλιστα τὶς ἔννοιες τῆς Ζωῆς καὶ τοῦ Φωτός; Οἱ Ἑβραῖοι βέβαια τὴν δουλειά τους κάνουν. Τὸ ζήτημα εἶναι οἱ Ἕλληνες τί κάνουν;
(6). Οἱ Δυτικοὶ θέλουν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα νὰ ἐκπορεύεται καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ. Τοῦτο προκάλεσε τὸ Χριστιανικὸ Σχίσμα, διότι συμβολικῶς ὡς «πατήρ» τοῦ «πνεύματος» ἐννοεῖτο ὁ Ἕλλην, καὶ ὡς «υἱός» ὁ Λατῖνος. Ἤθελαν λοιπὸν οἱ δυτικοὶ τὸ «πνεῦμα» (ἤτοι ὁ Πολιτισμὸς τῆς Ἀνθρωπότητος) νὰ ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὴν Ρώμη…
(7). «Κλῦθι πυρὸς νοεροῦ βασιλεῦ, χρυσήνιε τιτάν… ἐξοχετεύων ὑψόθεν πλούσιον ῥύμα ἁρμονίης, τὰ πάντα ἔπλησας ἐγερσινόοιο προνοίης» (Ὕμνος εἰς Ἥλιον). Ὁ οὐράνιος βασιλεύς, ὁ τὰ πάντα πληρῶν μὲ θεία πρόνοια πνευματικὸς ἥλιος (νοερὸν πῦρ), ὁ ἀποκληθεὶς Ἀπόλλων, φέρει στὸν ἐν Δελφοῖς ναόν του τὸ «Ε», ποὺ σημαίνει ΕΙ (εἶσαι, ὑπάρχεις). Εἶναι δηλαδὴ ὁ ΩΝ! Ὅσοι βλέπουν ἁπλῶς τὸ «Σῶμα» του, μᾶλλον τοὺς λείπουν τὰ «μάτια» τῆς ψυχῆς. Ἀπορῶ, πῶς δέχονται τὴν ὕπαρξι τῶν Ἀρχαγγέλων (Μιχαήλ-Γαβριήλ), ἀλλὰ δὲν δέχονται τὸν φωτεινὸ Ἀπόλλωνα ἤ τὴν παμμήτειρα Γαῖα-Δήμητρα… Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ὁρατό μας ἀνθρώπινο Σῶμα δὲν διαθέτουμε καὶ ἀόρατο Πνεῦμα; Κατὰ μείζονα λόγο, εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ἔχουν Πνεῦμα ὁ Πλανήτης καὶ τὸ Ἄστρο ποὺ μᾶς χαρίζουν τὴν ζωή; Τόσο ἁπλᾶ εἶναι τὰ πράγματα, Ἱεράρχα μου, ποὺ θεωρεῖς τὸν Ἥλιον ὡς «ἄλογη καὶ ἀσυνείδητη μᾶζα ἐνέργειας»…
(8). Ἐπὶ τρεῖς αἰῶνες (4ος-6ος μ.Χ.) ὑπέστημεν ἀπηνεῖς διωγμούς (ἐθνοκτονία-ὁλοκαύτωμα): «Τῶν ἑλληνιστῶν πάντες διεφθάρησαν… οἱ μὲν πυρί, οἱ δὲ ξίφει ἀπολέσθαι προσετάχθησαν… καὶ οἱ ἀνὰ πᾶσαν τὴν ἀρχομένην λαμπρῶς φιλοσοφοῦντες… Τῆς ὀργῆς τοῦ βασιλέως (τῆς Κωνσταντινουπόλεως) οὔσης καὶ εἰς μὴ φιλοσόφους, ἐσθῆτι τῇ ἐκείνων χρωμένους ὁ φόνος ἐχώρει» (Σωζομενός). Ἀπηγορεύθησαν ὅλες οἱ Σχολές, οἱ Ἀθλητικοὶ Ἀγῶνες, οἱ Θρησκευτικὲς Ἑορτές, τὸ Θέατρο, οἱ Χοροί, τὰ Τραγούδια, ἕως καὶ τὰ νανουρίσματα …ἦσαν λείψανα τῆς «ἑλληνικῆς πλάνης» (Χρυσόστομος)! Παραβάλατε τὴν νέα τάξι πραγμάτων τοῦ 4ου μ.Χ. αἰῶνος μὲ τὴν σημερινή, γιὰ νὰ καταλάβετε τί μᾶς περιμένει πάλι ἀπὸ τοὺς Ἰουδαιόφρονες Παγκοσμιοποιητές, ἀλλὰ καὶ πῶς θὰ μπορέσουμε νὰ ἀντιτάξουμε σοβαρὴ ἄμυνα…

Πάει ο ΟΠΑΠ...πανηγυριζουν κιολας....ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ......


Μπράβο στη συγκυβέρνησή μας!
Τα κατάφερε, χίλια μπράβο.
Τον πούλησε τον ΟΠΑΠ, ουφ, τον ξεφορτωθήκαμε.
Τι θα κάναμε με τέτοιο βάρος στην πλάτη;
Μισό δις κέρδη το χρόνο,το λιγότερο, είναι τεράστιο βάρος όπως και να το κάνουμε.
Μπράβο και στο Στέλιο Σταυρίδη. Άξιος ο μισθός του! Ανέλαβε την ευθύνη και παράγει έργο.
Το είχαμε πει.
Σταυρίδης σημαίνει το ξεπούλημα αρχίζει.

Πανηγυρίζουν οι αθεόφοβοι πατριώτες και σίγουρα καλοί Χριστιανοί, μέρες που ναι, που κατάφεραν να ξε-πουλήσουν τον ΟΠΑΠ για το εξωφρενικό ποσό των 700 εκ. ευρώ!
Ούτε καν τα κέρδη του 2008 δηλαδή(729 εκ.) για το 33% της επιχείρησης!
Ξαναλέμε ποια ήταν τα κέρδη του ΟΠΑΠ τα 6 τελευταία χρόνια:
το 2007 - 609 εκατ. ευρώ,
το 2008 - 729 εκατ. ευρώ,
το 2009 - 594 εκατ. ευρώ,
το 2010 - 579 εκατ. ευρώ,
το 2011 - 543 εκατ. ευρώ
το 2012 - 505 εκατ. ευρώ


Ο θρίαμβος είναι ολοφάνερος νομίζω.
Τωρα πως ο κ.Σταυρίδης έβγαλε πως το τίμημα των 700εκ. είναι 18 φορές τα κέρδη βρείτε το.
Η ρωτείστε τον να σας το εξηγήσει, γιατί εγώ το πρωί δεν μπόρεσα να το καταλάβω. Αυτά είναι δύσκολα πράγματα, για ειδικούς κι όχι για μας τους πτωχούς τω πνεύματι.
Βέβαια έβαλε μέσα και ένα 30% φόρο που αποφάσισε το κράτος πριν την πώληση, αλλά ελάτε τώρα, αυτά αλλάζουν στη στιγμή και μάλιστα χωρίς συζήτηση. Θα περάσει με ένα μικρούλι άρθρο σε κάποιο επόμενο πολυνομοσχέδιο που θα πρέπει να ψηφιστεί με μία, για τη σωτηρία φυσικά της πατρίδας. Μάλιστα θα πρέπει να το χειροκροτήσουμε τότε κι αυτό γιατί θα λύνει τα χέρια της επιχειρηματικότητας από την άγρια φορολογία του κράτους.
Περαστικά μας λοιπόν, ας τον κλάψουμε τον ΟΠΑΠ, ΤΗΝ ΠΙΟ ΥΓΙΉ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΦΌΡΑ "ΚΡΑΤΙΚΗ " ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ, που πλέον περνάει στα χερια ιδιωτών εξ ολοκλήρου.
Περνάει στα χέρια της υγιούς επιχειρηματικότητας γιατί τόσα χρόνια στα χέρια του κράτους κινδύνευε. Ναι, κινδύνευε στα χερια του κράτους που τώρα αλλάζει. Τωρα γιατί κινδύνευε αφού το κράτος αλλάζει δεν ξέρω, αλλά αν ρωτήσετε τον κ.Σταυρίδη που έχει απαντήσεις για όλα θα σας το πει.
 Είπε άλλωστε: "Καμία εμπιστοσύνη στο κράτος-επιχειρηματία"
Ενω οι ιδιώτες είναι διαμάντια.
Κοιτάξτε τις τρύπιες τράπεζες που χρειάζονται 50 ολόκληρα δις για να σταθούν ξανά στα πόδια τους, μέχρι να ξαναχρεοκοπήσουν, και θα καταλάβετε. Κι ας τα αφήσουν αυτά, ότι εκεί έφταιξε το κράτος.
Αλλού...
Η "επιτυχημένη" πώληση του ΟΠΑΠ σημαίνει περίπου το εξής:
Είναι σαν να έχετε ένα σπίτι που αξίζει π.χ. 300000 ευρώ  και παίρνετε ενοίκιο 12000 ευρώ το χρόνο. Εχετε κέρδη δηλαδή 12000 το χρόνο. Το αντίστοιχο λοιπόν, αφού το 33% του ΟΠΑΠ αξίζει ούτε 1 και μισή φορές τα κέρδη(ας πούμε 1.3 φορές) και άρα το 100% 4 φορές τα κέρδη, είναι να πουλήσετε το σπίτι που αξίζει 300000 περίπου 50000 ευρώ!
Πως σας φαίνεται; Μιλάμε για πολύ μεγάλη επιτυχία.
Μπράβο φυσικά και στο λαό που κάθεται και τους κοιτάει να πουλάνε την περιουσία του.
Τα χρήματα αυτά ξέρετε φυσικά που πάνε. Τι τα υπογράψανε τα μνημόνια...
Έχουμε και χρέη μην ξεχνιόμαστε, ποια ανάπτυξη λέμε τώρα.

Αλλαγή σκηνικού στην Ισλανδία



Η Ισλανδία είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα, αν και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωζώνης, η οποία χειρίστηκε την οικονομική κρίση του 2008 με το δικό της, διαφορετικό, και εν τέλει περισσότερο επιτυχημένο τρόπο. Εν συντομία, αντί να υποστεί τις συνέπειες ενός κολοσσιαίου δανεισμού όπως έκανε η Ιρλανδία και η Ελλάδα, άφησε τις τέσσερις μεγαλύτερες ιδιωτικές της τράπεζες να καταρρεύσουν, τις κρατικοποίησε για ένα διάστημα μέχρι να τις ξαναπουλήσει σε ιδιώτες, και μετά από δυο επιτυχημένα δημοψηφίσματα αρνήθηκε να εγγυηθεί τα δάνεια των τραπεζών και τις καταθέσεις των αλλοδαπών καταθετών. Η κίνηση αυτή γλύτωσε τους πολίτες από ένα βάρος ίσο με εννιά φορές το ισλανδικό ΑΕΠ (τόσα ήταν τα χρέη των τραπεζών) και από περίπου 4 δις ευρώ, που ήταν συνολικά το κούρεμα των κατά κύριο λόγο Βρετανών και Ολλανδών καταθετών. Επιπλέον έφτιαξε καινούργιο Σύνταγμα με τη συμμετοχή όλων των πολιτών και έστειλε τον προηγούμενο Πρωθυπουργό και αρκετούς τραπεζίτες να λογοδοτήσουν στα δικαστήρια, άσχετο αν στο τέλος ξέφυγαν με κατηγορίες για δευτερεύοντα ζητήματα.

Η κατάρρευση των τραπεζών, κυριολεκτικά μέσα σε μια βδομάδα, προκάλεσε την κατάρρευση του νομίσματος, φούντωσε τον πληθωρισμό και εκτόξευσε την ανεργία στο 10% από περίπου 2% που ήταν πριν το 2008, αναγκάζοντας την τότε κυβέρνηση να στραφεί για δανεικά στο ΔΝΤ με $2.1 δις δολάρια και τις σκανδιναβικές χώρες, με άλλα $2.4 δις.

Η κεντροαριστερή κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Απριλίου του 2009 κατόρθωσε να υποστρέψει την κατάσταση, υιοθετώντας σύντομα κεϋνσιανές πολιτικές, όπως αυστηρά περιοριστικά μέτρα στην κίνηση των κεφαλαίων, μέτρο το οποίο βρίσκεται ακόμα σε ισχύ, και υποτίμηση της ισλανδικής κορώνας κατά 50% περίπου. Πέντε χρόνια μετά η ισλανδική κορώνα εξακολουθεί να είναι υποτιμημένη κατά 25%-35%. Τα αποτελέσματα φάνηκαν γρήγορα και ήταν αρκετά ενθαρρυντικά. Η ανεργία υποχώρησε σταδιακά στο 5.5% όπου βρίσκεται σήμερα, η οικονομία άρχισε ήδη από το 2011 να κινείται ανοδικά με ρυθμούς της τάξης του 2%-3%, το έλλειμμα κατέβηκε από το 10% το 2009-2010 στο 3.4% το 2012, οι εξαγωγές άρχισαν να αυξάνουν, ενώ από τις αρχές του 2012 η Ισλανδία ήταν πίσω ξανά στις αγορές. Όσο για τα εξωτερικά χρέη αυτά πληρώνονταν στην ώρα τους και κάποιες φορές, μάλιστα, πριν απ’ αυτήν.

Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι όλα έβαιναν καλώς στο τολμηρό αυτό νησί. Το ότι δεν ήταν έτσι ακριβώς φάνηκε στις προχθεσινές εκλογές της 27ης Απριλίου, όπου οι ψηφοφόροι καταπόντισαν τον κυβερνητικό συνασπισμό των σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι έχασαν τις 11 από τις 20 έδρες, και ξανάφεραν πίσω με υψηλά ποσοστά τον προηγούμενο κεντρο-δεξιό συνασπισμό, δηλαδή, το κόμμα της Ανεξαρτησίας και το Προοδευτικό κόμμα με 19 έδρες έκαστο, αυτόν ακριβώς που τους είχε φέρει σ’ αυτή την κατάντια. Ήταν από αχαριστία και αγνωμοσύνη προς την κυβέρνηση; Όχι ακριβώς.

Μπορεί οι δείκτες της χώρα να είχαν πάρει την ανιούσα, δε συνέβη όμως το ίδιο και με τους κατοίκους, οι οποίοι όλο αυτό το διάστημα είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται ως και το μισό, (19% από το 2007 σε ισλανδικές κορώνες, και 50% σε δολάρια), τις τιμές των εισαγόμενων κυρίως προϊόντων λόγω υποτίμησης της κορώνας και του πληθωρισμού να αυξάνονται αναλόγως, τους φόρους να πολλαπλασιάζονται, (ως και 100 καινούργιοι φόροι επιβλήθηκαν), τις κοινωνικές δαπάνες να μειώνονται, (προαπαιτούμενα του ΔΝΤ λόγω του δανείου), και τις δόσεις των δανείων τους, κατά κύριο λόγο οικιστικών, να εκτοξεύονται, οδηγώντας ως και το 40% των νοικοκυριών σε αδυναμία πληρωμών. Ο λόγος είναι ότι οι περισσότεροι Ισλανδοί είχαν δανειστεί είτε σε ξένο νόμισμα, είτε με επιτόκια συνδεδεμένα με τον πληθωρισμό, επιλογές που αποδείχτηκαν μοιραίες μιας και ο πληθωρισμός ανέβαινε και η κορώνα σε σχέση με τα ξένα νομίσματα έχανε την αξία της σε σημαντικό βαθμό.

Τα δυο κεντρο-δεξιά κόμματα, που τελικά επικράτησαν, κατέβηκαν στις εκλογές με αρκετές υποσχέσεις και με δώρα ιδιαίτερα ελκυστικά, όπως τερματισμό των περιορισμών στην κίνηση των κεφαλαίων, μείωση των φόρων, αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, διαγραφή του 20% των οικιστικών δανείων, περισσότερες επενδύσεις από το εξωτερικό και προώθηση της ανάπτυξης και της απασχόλησης.

Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Μέρος της εκλογικής τους επιτυχίας σίγουρα αποδίδεται και στον ισχυρό ευρωσκεπτικισμό τους, ο οποίος ήρθε και συντονίστηκε με τις διαθέσεις και της πλειοψηφίας των Ισλανδών, οι οποίοι σε ποσοστό 75% δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν να συσφίξουν περαιτέρω τις σχέσεις τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως προσπάθησε να κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση, όταν ξεκίνησε το 2009 τις ενταξιακές συνομιλίες. Ειδικά για το Προοδευτικό κόμμα, η εκλογική του εκτόξευση, από τις 9 στις 19 έδρες, οφείλεται στη σθεναρή στάση που κράτησε στα δικαστήρια όταν εναντιώθηκε στην αποζημίωση των ξένων καταθετών της Icesave, σε αντίθεση με την απερχόμενη κυβέρνηση που είχε φανεί διατεθειμένη να διαπραγματευθεί και να υπαναχωρήσει.

Οutsider των εκλογών αποδείχτηκε το κόμμα των πειρατών το οποίο ξεπέρασε το όριο του 5% και από τη νέα σύνοδο θα εκπροσωπείται στη βουλή με 3 νέους βουλευτές.


ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΜΑΧΟΝΙ (πρώην αντιπρόεδρος της Moody's, υπεύθυνος στο ρίσκο κρατών) «Το σχέδιο της Ευρώπης είναι να πεθάνει η Ελλάδα της πείνας»

Οι τράπεζες έπρεπε να κρατικοποιηθούν. Οσο πιο πολλές υπάρχουν τόσο πιο πολλές οι πιθανότητες που οδηγούν σε κατάχρηση. Αν η έξοδος από το ευρώ είναι αναπόφευκτη, γιατί να υποφέρετε από την ύφεση; «ΓΙΑΤΙ να έχουμε παρατεταμένη ύφεση πριν από τη μέρα της εξόδου, αν η έξοδος είναι αναπόφευκτη;», αναρωτιέται ο Κρίστοφερ Μαχόνι και υποστηρίζει, μιλώντας στην «Κ.Ε.», ότι το σχέδιο της τρόικας οδηγεί την Ελλάδα στην πείνα.
Οι καταθέτες δεν είναι επενδυτές, λέει ο Κρίστοφερ Μαχόνι Οι καταθέτες δεν είναι επενδυτές, λέει ο Κρίστοφερ Μαχόνι Με τριάντα χρόνια εμπειρίας στη Wall Street, ο Μαχόνι υπήρξε επί σειρά ετών αντιπρόεδρος στον οίκο αξιολόγησης Moody's, υπεύθυνος για την παγκόσμια εταιρική χρηματοδότηση, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και το μακροοικονομικό κίνδυνο Δημοσίου στη Moody's Investors Service. Ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του ως «μαθητή των αγορών» και «libertarian». Προτείνει την τακτική έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, αλλά προειδοποιεί: «Δεν ζηλεύω καθόλου τις επιλογές που πρέπει να κάνουν η ελληνική, η κυπριακή και η πορτογαλική κυβέρνηση».
* Τους τελευταίους μήνες το ελληνικό τραπεζικό σύστημα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Πώς βλέπετε την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών;
*Πρώτ' απ' όλα το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι και πρέπει να παραμείνει ενδεχόμενη υποχρέωση (contingent liability) υπό την κηδεμονία του κράτους. Σε αυτή τη φάση της τραγωδίας, οι τράπεζες έπρεπε να κρατικοποιηθούν και πιθανόν να συγχωνευθούν. Δεν υπάρχει νόημα να υπάρχουν πολλές διαφορετικές τράπεζες αν είναι να ανήκουν στο κράτος για την επόμενη δεκαετία. Οσο περισσότερες τράπεζες υπάρχουν τόσο πιο πολλές είναι οι πιθανότητες για διασώσεις και προσωπικές ενέργειες των διοικήσεων που οδηγούν σε κατάχρηση (self-dealing).
Το χρηματοοικονομικό σύστημα και το κράτος είναι ένα, είτε αρέσει στον κόσμο αυτό είτε όχι. Η ιδέα τού να χωρίσει κανείς με κάποιον τρόπο τις τράπεζες από το κράτος και αυτές να χρεοκοπήσουν μόνες τους είναι συγκλονιστικά λάθος. Η προστασία των καταθετών πρέπει να είναι πριν και πάνω από τους ομολογιούχους και την τρόικα. Οι καταθέσεις είναι ιερή ευθύνη της πολιτείας. Δεν είναι «επενδύσεις» και οι καταθέτες δεν είναι «επενδυτές».
*Ποιες είναι οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας μετά το νέο «πρότυπο» ή «μοντέλο» διάσωσης των τραπεζών που εφαρμόστηκε στην Κύπρο;
*Η Ελλάδα δεν δύναται να επαναλάβει το λάθος που έκανε η Κύπρος, να αγνοήσει ή να κατασχέσει τραπεζικές καταθέσεις. Ολες οι υπόλοιπες υποχρεώσεις (συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων και των υπολοίπων του Target2) πρέπει να κατατάσσονται μετά τους καταθέτες. Κι αυτό γιατί οι τραπεζικές καταθέσεις είναι προσφορά χρήματος και χωρίς χρήμα δεν μπορεί να λειτουργήσει καμιά οικονομία. MxV=PxT. Οσο το Μ (ποσότητα χρήματος) πέφτει τόσο θα πέφτουν και τα Ρ (δείκτης τιμών καταναλωτή) και Τ (ποσότητα αγαθών και υπηρεσιών).
Το σχέδιο της τρόικας για την Ελλάδα φαίνεται ιδιαίτερα ανησυχητικό, αν το αναλογιστεί κανείς. Με βάση τη νέα φιλοσοφία της Ευρώπης για αυτοχρηματοδοτούμενα bail-out, το σχέδιο για την Ελλάδα είναι, κατά πώς φαίνεται, να πεθάνει της πείνας, όπως η Ρουμανία τη δεκαετία του '80. Η Κύπρος θα ακολουθήσει.
*Πολλοί μίλησαν για δύο ευρώ στην Κύπρο. Είναι αυτό προάγγελος εξελίξεων;
*Η κυβέρνηση πρέπει να κάνει ό, τι μπορεί για να μην καταρρεύσουν όλα όσο θα ετοιμάζεται για την αναπόφευκτη μετατροπή του νομίσματος. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό για το μέλλον του ελληνικού λαού από το να χρησιμοποιήσει αυτό το χρονικό διάστημα για να χτίσει συναλλαγματικά αποθεματικά που δεν θα μπορεί να αγγίξει η ΕΚΤ.
*Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
*Δεν ξέρω αν είναι εφικτό, ιδίως να γίνει μυστικά. Ισως με κάποιον λογαριασμό στην Τράπεζα της Ρωσίας; Στο τέλος, η Ελλάδα θα πρέπει να αθετήσει όλες τις πληρωμές που είναι εκφρασμένες σε ευρώ και να αποκοπεί από την πίστωση της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Για ένα διάστημα θα είναι κράτος-παρίας όπως η Αργεντινή. Γι' αυτό είναι απαραίτητα τα αποθεματικά σε ξένο νόμισμα, ώστε να πληρώσει η χώρα τις ζωτικής σημασίας εισαγωγές.
*Δεν θα είναι δυσβάσταχτο το κόστος της εξόδου από την Ευρωζώνη για οποιαδήποτε χώρα με αυτά τα χρέη;
*Αυτή τη στιγμή γίνεται πολύς λόγος στα οικονομικά media αναφορικά με τη διαφαινόμενη αναγκαιότητα μιας εξόδου της Κύπρου, καθώς ζυγίζονται το κόστος και τα οφέλη από μια τέτοια κίνηση. Δεν θέλω να υποτιμήσω το κόστος. Αλλά για να το αντέξουν οι χώρες, στο τέλος θα πρέπει να βγουν. Τα κόστη τελικά θα μειωθούν με αποτελεσματική αποκήρυξη του χρέους. Κάποιες από τις χώρες του Club Med θα αναγκαστούν να φύγουν όχι μόνο από την Ευρωζώνη αλλά και από την ίδια την Ε.Ε. Εκτός, βέβαια, αν στη φράση «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» μπορεί να συμπεριληφθεί και το ενδιαφέρον για τους απόρους, πράγμα για το οποίο πολύ αμφιβάλλω. Στο Βορρά δεν θα αρέσει όταν ο Νότος κηρύξει στάση πληρωμών στο χρέος της τρόικας και τις υποχρεώσεις του Target2.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά πριν τελειώσει όλο αυτό θα υπάρχει ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο (world). Δεν ζηλεύω καθόλου τις επιλογές που πρέπει να κάνουν η ελληνική, η κυπριακή και η πορτογαλική κυβερνήσεις.
*Ποιος μπορεί να πάρει το βάρος μιας απόφασης που μπορεί να φαίνεται σωστή σε έναν άνθρωπο της αγοράς, αλλά δεν έχει επιστροφή για έναν άνθρωπο της πολιτικής;
*Φανταστείτε να είχα την αντίθετη γνώμη και να έλεγα πως η Ελλάδα πρέπει να μείνει στο ευρώ. Τι θα έλεγα; Ποια θα ήταν τα πειστικά επιχειρήματα υπέρ αυτού του κολαστηρίου; Ολες οι χώρες πέρασαν μακροοικονομικά σοκ. Η Γερμανία έχασε δύο πολέμους. Αλλά λίγες χώρες καταδικάζουν εαυτούς σε μόνιμη ύφεση -αυτό σημαίνει να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Ο κόσμος εγκατέλειψε τον Κανόνα του Χρυσού στις αρχές της δεκαετίας του '30 και τα πράγματα καλυτέρεψαν. Οι περιφερειακές χώρες τελικά πρέπει να βγουν απ' το ευρώ και τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Θα τους πάρει μία πενταετία.
*Θα μείωνε τις σκληρές συνέπειες της εξόδου μια κοινή στάση των χωρών της περιφέρειας;
*Δεν βλέπω κάποιο λόγο να αναβάλλεται κάτι που τελικά θα γίνει. Οι περιφερειακές χώρες θα βγουν από το ευρώ ανάλογα με τα προγράμματά τους, που θα καθοδηγούνται από τα σπρεντ των ομολόγων και τη φερεγγυότητα των τραπεζών. Οσο η τρόικα επιμένει στις πολιτικές αποπληθωρισμού, δεν υπάρχει ελπίδα για ανάπτυξη. Μια έξοδος από το ευρώ θα είναι πολύ άσχημη. Αλλά γιατί να έχουμε παρατεταμένη ύφεση πριν από τη μέρα της εξόδου, αν η έξοδος είναι αναπόφευκτη; Νομίζω πως το πιο σημαντικό ερώτημα είναι αν υπάρχει ελπίδα για διαπραγμάτευση με την τρόικα μιας τακτικής εξόδου, που θα περιλαμβάνει μεταβατική οικονομική βοήθεια. Αυτό θα βοηθούσε πολύ, μόνο που η τρόικα δεν είναι πολύ πιθανό να δεχτεί μια συμφωνία που περιλαμβάνει μαζική διαγραφή χρέους και διαγραφή των υπολοίπων οφειλών του Target2. Γι' αυτό προτείνω να μαζευτούν αποθεματικά σε ξένο νόμισμα πριν από μια μονομερή έξοδο. Δεδομένου του κινδύνου η τρόικα να βάλει την Ελλάδα στη μαύρη λίστα, η Ελλάδα θα χρειαστεί ξένο συνάλλαγμα για να πληρώσει για ζωτικές εισαγωγές μέχρι να ορθοποδήσουν οι εξαγωγές της. Σημαντικό είναι ότι το σοκ της εξόδου θα μετριαζόταν από μια στάση πληρωμών και έναν επαναπροσδιορισμό ολόκληρου του εξωτερικού χρέους. Η Ελλάδα μπορεί να αρχίσει από την αρχή με καθαρούς ισολογισμούς (αλλά χωρίς πρόσβαση σε εξωτερική χρηματοδότηση). Για ένα χρονικό διάστημα η Ελλάδα πρέπει να ζήσει με ισοσκελισμένο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
*Σε κάθε άκουσμα εξόδου από το ευρώ υπάρχει φυγή καταθέσεων και εκροή κεφαλαίων που επιβαρύνουν το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Πώς θα σπάσει ο φαύλος κύκλος;
*Οποιοδήποτε σχέδιο μετατροπής του ευρώ σε δραχμές θα χρειαστεί συναλλαγματικούς ελέγχους ώστε να αποκλείσει τη φυγή κεφαλαίων. Εάν η κυβέρνηση επιλέξει την έξοδο από την Ευρωζώνη, πρέπει να εξασφαλίσει τις υπηρεσίες παγκοσμίου κλάσης συμβούλων, όπως ο Στάνλεϊ Φίσερ (σ.σ. διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας του Ισραήλ, ο οποίος αποχωρεί από τη θέση αυτή στις 30 Ιουνίου) ή ο Τζόζεφ Γιαμ (σ.σ. πρώην επικεφαλής της Νομισματικής Αρχής του Χονγκ Κονγκ, μέλος του δ.σ. της UBS).

Σάββατο 4 Μαΐου 2013

ΜΑΣΟΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ (ΚΟΜΜΑΤΑ+ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ) - ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ~ΞΥΠΝΑ!


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ – ΦΩΤΙΑ: 60 ΕΚ. ΕΥΡΩ Η ΜΙΖΑ ΓΙΑ ΤΑ LEOPARD ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥ!



ΟΙ ΣΤΑΥΡΩΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΑΚΟΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
Αλήθεια, η κυρία Πόπη Παπανδρέου και ο κύριος Αντώνης Ελευθεριάνος, εισαγγελείς πρωτοδικών που διερευνούν την υπόθεση, πιστεύουν ότι ο τέως υπουργός Γιάννος Παπαντωνίου “εξαπατήθηκε”;
Ήταν αθώος και τον έπιασαν “κώτσο”;
Επίσης, οι νταβατζήδες των ΜΜ”Ε” που μετά την αποκάλυψη του οικογενειακού “μαύρου” λογαριασμού του Παπαντωνίου στην λίστα, γιατί ακριβώς τον αποθέωναν; Γιατί το “Έθνος” του κυρίου Μπόμπολα μας τον παρουσίαζε ως “την φωνή της Ελλάδας στο Νταβός”;
Κάτι αρλεκίνοι του διαδικτύου, γιατί μας παρουσίαζαν την συνέντευξη του στο “ξένο”

περιοδικό αλλά απέκρυβαν ότι το περιοδικό ανήκει στον …Σόρος;
Η κυρία ανακρίτρια που τον άφησε ελεύθερο με εγγύηση, νιώθει περήφανη για την απόφαση της; Υπηρέτησε την δικαιοσύνη;
Τέλος, μετά από αυτή την αποκάλυψη, ακόμα και αν δεν έχει πάρει ο κύριος Παπαντωνίου τις μίζες αλλά οι αετονύχιδες που τον βρήκαν μικρό και τον δούλεψαν, ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ Ο ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ; Ο μαθητής του κυρίου Παπαντωνίου;
Θα επανέλθουμε μετά την Ανάσταση, μην λέμε άλλα χρονιάρες μέρες.

Bitcoin: Το νόμισμα του μέλλοντος ή μια νέα διαδικτυακή πυραμίδα;


Tι είναι το Bitcoin και πώς λετουργεί. Η εκτίναξή του μετά την απόφαση για κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο και η απήχησή του στην Ελλάδα
Tου Αλέξη Μητάκη
Πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα για το Bitcoin, το διαδικτυακό ανεξάρτητο νόμισμα, που έκανε την εμφάνισή του το 2009 και η αξία του ανέβηκε κατακόρυφα μετά το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο και τη γενικότερη αβεβαιότητα για το μέλλον του ευρώ, ενώ έχει αρχίσει να κάνει δειλά την εμφάνισή του και στην Ελλάδα.
Πολλοί είναι αυτοί που βλέπουν στο bitcoin το μέλλον των συναλλαγών, μακριά από τράπεζες και εποπτικές αρχές και χωρίς έλεγχο στις συναλλαγές. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως η ίδια η σύσταση του bitcoin αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα πυραμίδας, ενώ η έλλειψη ελέγχου στις συναλλαγές μπορεί να προσφέρει έδαφος για διακίνηση μαύρου χρήματος και κερδοσκοπικά παιχνίδια.
Βέβαια, όσοι ασχολούνται ήδη με το νόμισμα σπεύδουν να το διαψεύσουν κατηγορηματικά. «Το bitcoin σχεδιάστηκε αρχικά για μικροπληρωμές μέσω διαδικτύου, οι οποίες είναι αδύνατες ή κοστίζουν ακριβά μέσω των παραδοσιακών νομισμάτων. Σήμερα πολλοί σπεύδουν να το χαρακτηρίσουν ένα επενδυτικό προϊόν ή ένα αποθεματικό πλούτου, που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει. Είναι ένα πρόγραμμα καθαρά για συναλλαγές», τονίζει στη Voria.gr ο υπεύθυνος του bitcoinx.gr, Αντώνης Τσακούμης.
Πώς λειτουργεί
Τι είναι όμως το bitcoin; Toν Νοέμβριο του 2009 ένας Ιάπωνας, που υπέγραφε ως Σατόσι Νακαμότο, παρουσίασε στη διαδικτυακή κοινότητα ένα νέο, πρωτοποριακό σύστημα δημιουργίας, διαχείρισης και διακίνησης ψηφιακού χρήματος υπό τον τίτλο «Βitcoin: A Peer-to-Peer Electronic Cash System».
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ψηφιακό νόμισμα, που βασίζεται στις αρχές της κρυπτογραφίας και σε ένα ανοιχτού κώδικα, peer-to-peer πρωτόκολλο διαδικτύου. Το bitcoin ανταλάσσεται διαδικτυακά μέσω χρηστών που είναι εγεγγραμένοι στο πρόγραμμα, χωρίς καμία παρέμβαση τράπεζας ή άλλης ελεγκτικής Αρχής.
Για να κατεβάσει κάποιος το πρόγραμμα, απλώς μπαίνει στον επίσημο ιστότοπο, www.bitcoin.org και κατεβάζει τη δωρεάν εφαρμογή. Το πρόγραμμα δημιουργεί δύο ψηφιακά “κλειδιά”, ένα ιδιωτικό, το οποίο γνωρίζει μόνο ο χρήστης και ένα δημόσιο, το οποίο φαίνεται σε όλους. Ο χρήστης δεν καλείται να δώσει κανέναν προσωπικό του στοιχείο (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, ΑΦΜ κτλ), καθώς η “ταυτότητά” του σε όλες τις συναλλαγές με bitcoin είναι ο δημόσιος κωδικός του.
Καθώς δεν αποτελεί παραδοσιακό χρήμα, σημαίνει ότι δεν “κόβεται” σε κάποιο νομισματοκοπείο. Το bitcoin δημιουργείται από ισχυρούς υπολογιστές, μέσω μίας διαδικασίας που ονομάζεται mining (εξόρυξη). Ωστόσο, το bitcoin είναι ένα απολύτως αποπληθωριστικό νόμισμα και έτσι υπάρχει ένας διαδικτυακός αλγόριθμος που βάζει ένα όριο στις “εξορύξεις” bitcoin. Σύμφωνα με αυτό η συνολική αξία των bitcoins παγκοσμίως δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 21 εκατ. Και σύμφωνα με αναλυτές, αυτή τη στιγμή βρίσκεται περίπου στο μισό.
Οι συναλλαγές Bitcoin παγκοσμίως αφορούν πλήθος προϊόντων και υπηρεσιών, καθώς ολοένα και περισσότερες εταιρείες έχουν αρχίσει να δέχονται το νέο νόμισμα, ενώ υπάρχουν και online καταστήματα που λειτουργούν αποκλειστικά με Bitcoin. (Δείτε εδώ λίστα με τα online καταστήματα που δέχονται Bitcoins).
Εκτός από την “εξόρυξη” και τις συναλλαγές, ο κάθε χρήστης μπορεί να μετατρέψει τα χρήματά του σε bitcoins και το αντίστροφο, μέσω διαφόρων ανταλακτηρίων που λειτουργούν στο διαδίκτυο (το επίσημο “χρηματιστήριο” αυτού του εικονικού νομίσματος είναι το Mt.Gox). Να σημειωθεί ωστόσο πως η ισοτιμία του bitcoin με τα παραδοσιακά νομίσματα παραμένει ιδιαίτερα ρευστή και σήμερα ανέρχεται σε περίπου 95 δολάρια.
Εκτίναξη μετά το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο και αντιδράσεις
Στο ιστορικό υψηλό των 147 δολαρίων έφθασε το bitcoin, μετά τα γεγονότα της Κύπρου, με τους αναλυτές να ερμηνεύουν την εκτίναξή του ως αντίδραση των καταθετών τόσο στην ευρωζώνη όσο και στη Ρωσία στην απόφαση για κούρεμα των καταθέσεων. Χαρακτηριστικό είναι πως δύο εβδομάδες νωρίτερα από την παραπάνω απόφαση, η αξία του ανερχόταν σε περίπου 47 δολάρια.
Η ρευστή ισοτιμία του επιβεβαιώθηκε λίγες ημέρες νωρίτερα, όταν η αξία του εκτινάχθηκε και άγγιξε τα 266 δολάρια, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ, για να υποχωρήσει ξαφνικά στα 55 δολάρια μέσα σε ένα διάστημα δύο ημερών. Τις τελευταίες ημέρες η ισοτιμία έχει διαμορφωθεί στα επίπεδα των 70-80 δολαρίων.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον κ. Τσακούμη, το ενδιαφέρον για το Bitcoin, παρότι είναι αυξημένο, λόγω των τελευταίων εξελίξεων στο τραπεζικό σύστημα, είναι ακόμη σε χαμηλά επίπεδα, καθώς υπάρχει ακόμη αβεβαιότητα και μια γενικότερη αρνητική εντύπωση.
Όπως εκτιμούν οι διεθνείς αναλυτές, ολοένα και περισσότεροι καταθέτες βλέπουν το διαδικτυακό νόμισμα ως ένα ασφαλές καταφύγιο, εν μέσω της τρικυμίας που ταλανίζει το ευρώ, ενώ αρκετοί το χαρακτηρίζουν ως το μέλλον των συναλλαγών. Αξιοσημείωτο είναι πως Καναδός επιχειρηματίας ανακοίνωσε προ ημερών τα σχέδιά του να φέρει στην Κύπρο τα πρώτα ATM του Bitcoin.
Στον αντίποδα βέβαια υπάρχουν και αυτοί που χαρακτηρίζουν το φαινόμενο bitcoin ως ακόμη μια φούσκα, που θα φέρει τεράστιο κέρδος στις τσέπες λίγων. Όπως υποστηρίζουν, το ράλι που πραγματοποιεί το bitcoin και οι αυστηροί πληθωριστικοί κανόνες που ισχύουν, το καθιστούν κάτι σαν μια πυραμίδα, όπου οι πρώτοι που μπήκαν στο παιχνίδι και “εξόρυξαν” τα πρώτα bitcoins γνωρίζουν σήμερα τρελά κέρδη, τα οποία αναμένεται να αυξηθούν περαιτέρω το επόμενο διάστημα.
Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι η τεράστια επιτυχία που γνωρίζει το bitcoin θα είναι και ο λόγος αποτυχίας του, καθώς η συνεχής αύξηση της τιμής του οδηγεί τους κατόχους των διαδικτυακών νομισμάτων να τα κρατήσουν, προκειμένου να “βγουν” από το σύστημα με τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη. Έτσι, όσο αυξάνεται η αξία του bitcoin, τόσο μειώνεται η λειτουργία του ως νόμισμα συναλλαγών και μετατρέπεται σταδιακά σε μια νέα κερδοσκοπική φούσκα.
«Αν υποθέσουμε ότι όλοι κρατάμε τα νομίσματα που έχουμε και δεν τα κάνουμε τίποτα, τότε μόνοι μας έχουμε υπογράψει ότι αυτό το πράγμα δεν θα πετύχει ποτέ, γιατί δεν θα είναι χρήσιμο. Βέβαια υπάρχουν και οι κερδοσκόποι, που κρατάνε τα Bitcoins, με σκοπό να τα πουλήσουν σε μια πιο ακριβή τιμή. Ωστόσο αυτοί έχουν μπει αργά στο παιχνίδι και τα έχουν αγοράσει ήδη ακριβά», αναφέρει ο κ. Τσακούμης.
Παρά τις αντιδράσεις και τις αντίθετες απόψεις, το bitcoin έχει κάνει σημαντικά βήματα ως συναλλακτικό μέσο στο διαδίκτυο, με τους φανατικούς υποστηρικτές να υποστηρίζουν ότι, με την ολοένα αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου, θα καταφέρει να εκτοπίσει τα παραδοσιακά νομίσματα από την πρωτοκαθεδρία τους. Ο χρόνος θα δείξει...

Τ Ε Τ Ε ΛΕΣ Τ ΑΙ


Με ρώτησαν αν είμαι χριστιανός , δεν ξερω πόσος χρόνος πέρασε άλλα είδα μπροστά μου όλη την δύναμη της Ζωής! Πως να απαντήσω αν είμαι χριστιανός αν δεν γνωρίζω τι σημαίνει ΕΙΜΑΙ!
Δεν με γνωρίζω , δεν ξέρω ποιος είμαι , δεν ξέρω τι πραγματικά θέλω πως μπορώ λοιπόν αν δεν γνωρίζω το πρώτο επίπεδο , αν δεν γνωρίζω το ΕΙΜΑΙ να απαντήσω για την επιλογή του ΕΙΜΑΙ σε δεύτερο επίπεδο?
Με ρώτησαν ξανά να πω την αλήθεια και ένας πόνος ανέβηκε στο στήθος μου σαν ένας βαρύς λυγμός! ΕΓΩ δεν γνωρίζω την αλήθεια , ποτέ δεν την γνώρισα! Συμβιβαστικα με μορφές της , με οπτικές γωνίες της άλλα δεν γνωρίζω την αλήθεια! Ποτέ δεν την ανακάλυψα ,ποτέ δεν την ένοιωσα ,ποτέ δεν την γεύτηκα. Με εκπαίδευσαν να γνωρίζω την αλήθεια του συνόλου!
Παραπάτησα πανικοβλήθηκα , ο κόσμος ξαφνικά άρχισε να μικραίνει και εγώ να είμαι ασήμαντος ακόμα και μέσα στο μικρο, το απολυτό μικρο, το τίποτα!
Με ξαναρώτησαν ΕΣΥ τι πιστεύεις τελικά; Έχασα τα παν τα , δεν μπορούσα ούτε να κοιτάξω πια ευθεία , ντρεπόμουν που κατανοούσα ότι δεν γνώριζα ΕΓΩ τι πιστεύω .Μπορούσα να δώσω απάντηση είμαι ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ!! άλλα δεν γνώριζα αν θα έλεγα την αλήθεια! Πως μπορούσα να γνωρίζω? Πως μπορούσα να έχω επιλέξει ? Πως μπορούσα να μιλήσω με αληθινά λόγια όταν δεν με έμαθε κανείς τι είναι η αλήθεια?
Δεν ξέρω πόσος χρόνος πέρασε που κοιτούσα το βρεγμένο χώμα με βουρκωμένα μάτια . Ένας ψηλός τύπος με πλησίασε με ένα χαμόγελο και με άγγιξε στο χέρι!
"Ξέρεις , το να μην μπορείς να μιλήσεις πια , το να μην μπορείς να διδαξεις πια σημαινει ότι μόλις κατανοησες! Αυτός που πλέον γνωρίζει δεν έχει πια λόγια να εξηγήσει! Μπορούν να μιλουν και να διδάξουν μονο οσοι δεν ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ πραγματικά"
Τον κοίταξα και δεν ήμουν σίγουρος τι εννοούσε " Μα δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτό , θα πρέπει να μπορώ να γνωρίζω τι ΕΙΜΑΙ! "
"Όταν θα γνωρίσεις τι ΕΙΣΑΙ τότε δεν θα έχεις ανάγκη να είσαι και υπαρκτός" Μου είπε και με άφησε γυρίζοντας από κει που ήρθε...
Πως μπορώ να διδάξω οταν η κάθε στιγμή με κάνει να αλλάζω ? Πως μπορώ να γνωρίζω όταν η σημασία του τώρα γίνεται ανάμνηση του αύριο? Ποιο νόμο θα μπορούσα να εφαρμόσω ώστε να σταματήσω την στιγμή και να την ρωτήσω αν από όλα όσα εγώ καταλαβαίνω για την σημασία της η ίδια ήθελε αυτά να μου δώσει?
Δυο σώβρακα είναι πιασμένα στραβά στο σχοινί αριστερά μου, είναι έτσι στοιχισμενα σαν να μου γελάνε δυο μάσκες θεάτρου! Πίσω ακριβώς βρίσκεται και η λεκάνη και αν δεν εστιάσω σωστά τα χαμόγελα μετουσιώνονται σε μάτια και η λεκάνη σε στόμα που πάλι μου γελά!!Ποια είναι η σωστή ματιά του κόσμου? Ποιος με κοιτά στα μέσα μου? Ποιος είναι ο κριτής μου? Κάτι έξω από μένα η εγώ είμαι ο ίδιος ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ μου? Ο πιο σκληρός και δύσκολος ανταγωνιστής που όμως του χρωστώ την Ζωή μου γιατί με εκπαίδευσε να αντέξω και να επιβιώσω! Ο πιο σκληρός εχθρός μου είναι ο ίδιος ο εαυτος μου που με βάζει να γίνομε κάθε μέρα καλύτερος μέσα από ένα ανελέητο ανταγωνισμό !!
Ποιος είναι ο λόγος που ενα σύστημα από δισεκατομμύρια ανταγωνιστές δεν μπορεί να είναι αρμονικό? Ποιος γνωρίζει ποιος είναι?
Ονειρεύτηκα ένα κόσμο αρμονικό , ένα κόσμο χωρίς διαχωρισμούς σε μια εποχή που κάποιοι ποιο ανταγωνιστές από μένα κατανόησαν την εξέλιξη της Ζωής και θέλησαν να καπιλευτουν τα απλά εξελικτικά της βήματα !
Όταν μάθουμε το ΕΙΜΑΙ επειδή η Ζωή θέλει να φτάσει σε ανώτερο επίπεδο θα δημιουργήσουμε μόνοι μας την κατάρρευση όλων όσων μας χωρίζουν! Δεν θα χρειαζόμαστε κανένα ηγέτη να μας δείξει τον δρόμο γιατί θα είμαστε όλοι ΗΓΕΤΕΣ!
Κάποιοι ανταγωνιστές έχουν κατανοήσει αυτή την απλή διαδικασία και δημιούργησαν δολοφονικά σενάρια ώστε να καπιλευτουν σαν ΗΓΕΤΕΣ όλα όσα μπορώ εγώ να είμαι μόνος μου!
Έχω ονειρευτεί να βρίσκομαι μέσα στην αγάπη , μέσα στην ισότητα ,να είμαι από τους πρωτεργάτες του νέου πολιτισμού που έρχεται! Έχω ονειρευτεί ένα κόσμο που το εγώ δεν θα υπάρχει και που ο άνθρωπος η ψυχή θα είναι το απόλυτο μετρο σύγκρισης της Ευτυχίας! Έχω ονειρευτή ένα κόσμο που θα μπορείς να ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ και όχι οι ταμπέλες του ΕΣΥ που μας φόρεσε αυτό το σύστημα σκλαβιας !
Έχω ονειρευτεί ένα πολιτισμό που οι εξωτερικοί παράγοντες θα είναι απλά προβληματισμοί προς λύση και δεν θα εισχωρούν μέσα στην "πραγματικότητα" του εσωτερικού κόσμου των συνανθρώπων μου.
Έχω ονειρευτεί την στιγμή που ο φίλος μου θα κατανοήσει ότι όλα όσα συμβαίνουν είναι απλά ο καθρέφτης των σκέψεων του , η επιλογή να αφήσει συγκεκριμένες δόσεις αλήθειας να εισχωρήσουν μέσα του.Έχω ονειρευτεί την στιγμή που θα ξεριζώσει την συνήθεια και θα θελήσει την Ελευθερία του.Δεν μπορεί το έξω να μας επηρεάσει αν δεν το αφήσουμε και ταυτόχρονα το έξω είναι αυτό που εμείς αποφασίσαμε!! Τόσο απλά , χωρίς ταμπέλες ,χωρίς δογμα μόνο με οδηγό την αγάπη και την αλήθεια μπορούμε να ξεφύγουμε από το κοπάδι και να ονομάσουμε εμάς ΗΓΕΤΕΣ στον νέο πολιτισμό !
Θα είμαι εκεί όταν γίνει ,δεν ξέρω σε ποια σειρά ,πρώτος η τελευταίος θα είμαι εκεί! Γιατί έχω ακόμα επιλογή μέσα μου , είτε θα το κάνω εγώ να γίνει και θα με ακολουθήσεις από μίμηση είτε θα μιμηθω τον πρώτο ελεύθερο ΕΛΛΗΝΑ!

Αυτό το άρθρο είναι για ΜΕΝΑ σαν ένας ΟΡΚΟΣ στον ανταγωνιστή ΜΕΣΑ μου . να μην λυγίσω στο δρόμο , να μην αφαιθω , να θυμάμαι τι θέλω και ποιος θέλω να ΕΙΜΑΙ η να ΓΙΝΩ γιατί όλα είναι επιλογή μου , όλα είναι απόφαση της δικής μου αρχής!!
STRANGER... ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ !

Φτιάξτε παγίδα για κουνούπια, απλά και φθηνά...



Το καλοκαίρι έφθασε, μαζί με τα κουνούπια. Και δυστυχώς, κάποια κουνούπια δεν κάνουν μόνο αθώα τσιμπήματα, αλλά μεταφέρουν σοβαρές ασθένειες, που μπορεί να είναι και μοιραίες. Σας παρουσιάζουμε μία εύκολη και οικονομική λύση....

Υλικά:

2000ml (2 λίτρα) πλαστικό μπουκάλι αναψυκτικού

50 γραμμάρια καφέ Ζάχαρη

1 γραμμάριο μαγιά

Μαύρο χαρτί

Κολλητική ταινία.
ΟΔΗΓΙΕΣ

1. Κόψτε το πλαστικό μπουκάλι στο μισό.
2. Αναμείξτε την καφέ ζάχαρη με το ζεστό νερό. Τα αφήνουμε να κρυώσουν. Όταν κρυώσουν, το ρίχνουμε στο κάτω μισό της φιάλης.
3. Προσθέστε τη μαγιά. Μην το αναμείξτε απλά τοποθετήστε τη μέσα στο υγρό.. Δημιουργεί το διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο προσελκύει τα κουνούπια.
4. Τοποθετήστε το τμήμα χοάνης, ανάποδα, μέσα στο άλλο μισό της φιάλης(δες φώτο), δένοντάς τα μαζί
5. Τυλίξτε το μπουκάλι με κάτι μαύρο (χαρτί, ταινία), αφήνοντας την κορυφή ακάλυπτη, και τοποθετήστε την κατασκευή εξωτερικά, κοντά σε σημεία που συγκεντρώνεστε.

Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

Η... προφητεία ενός ναζί 68 χρόνια πριν................


«Και τότε ο Γκέμπελς θα μπορέσει να σηκωθεί από τον τάφο του και να αναφωνήσει: “Κι όμως, νικήσαμε”»
Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι αντίγραφο από απόκομμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία το 1995, ενός άρθρου που αρχικά είχε δημοσιευτεί 68 χρόνια πριν, δηλαδή το 1945, αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το σχετικό απόσπασμα από την εφημερίδα «Ελευθερία» με τον Ναζί αξιωματούχο μεταφέρθηκε στην Ελευθεροτυπία από δημοσιογράφο, άντρα ή γυναίκα, με τα αρχικά ΜΑΡ. ΠΟΛ.